၁၃၈

4.9K 428 0
                                    

        ေကာင္းက်ိဳးမေပးေသာ သမီးပ်ိဳ

        အခန္း (၁၃၈)

            "အဲ့ဒါက မျဖစ္ႏိုင္တာပဲ"

        ေခ်ာင္းရွဴက သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးကို အထက္ေအာက္ စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ စစ္ေဆးလိုက္ပါတယ္။သူ႔၀တ္စံုရဲ႕ ရွိသမွ်အိတ္အားလံုးကို ႏိႈက္ႏိႈက္ခၽြတ္ခၽြတ္ စစ္ေဆးၿပီးေပမယ့္ တံဆိပ္တစ္ခုရဲ႕ အရိပ္အေယာက္ေလးေတာင္ မေတြ႔ခဲ့ပါဘူး။

        ေခ်ာင္းရွဴရဲ႕ ေခၽြးေအးေတြျပန္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္တဲ့ လူအားလံုး မ်က္ႏွာပ်က္သြားၾကပါတယ္။က်ားသံုးေယာက္က သူ႔အားအရွက္ခြဲဖို႔ လုပ္ေနတာလို႔ အစကထင္ခဲ့တဲ့ ေခ်ာင္းရွဴလည္း စိုးရိမ္လာခဲ့ပါတယ္။

            "ေသခ်ာရွာပါဦး မင္းလက္စြပ္ထဲလည္း ၾကည့္လိုက္ဦး"

        ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့ေျပာရင္းနဲ႔ မန္ယိဂၽြန္က ေရွ႕ကိုလွမ္းလိုက္ပါတယ္။

        ေခ်ာင္းရွဴလည္း သူ႔လက္မွာစြပ္ထားတဲ့ လက္စြပ္ကို ၾကည့္လိုက္မိၿပီး ေျပာလိုက္ပါတယ္။

            "မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး...ဒီကိစၥကို ငါတစ္ခုမွ မမွတ္မိဘူး"

        ေခ်ာင္းရွဴဟာ သူ႔လက္စြပ္ထဲက အရာအားလံုးကို ထုတ္ၿပီးေသာ္လည္း တံဆိပ္နဲ႔တူတာ တစ္ခုမွမေတြ႔ပါဘူး။

        ပတ္၀န္းက်င္ေလထုက ေလးလံလာၿပီး ဒီအေျခအေနဟာ အဖြဲ႔ရဲ႕ သဟဇာတျဖစ္မႈကို ျပင္းထန္စြာထိခိုက္သြားပါတယ္။

            "ေခ်ာင္းရွဴ။ မင္း ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ ငါတို႔တံဆိပ္ေတြက ဘယ္မွာလဲ။ အခုခ်က္ခ်င္း ငါတို႔ကို ျပန္ေပးစမ္း"

        လိရွန္း စိတ္ေလာေနပါၿပီ။ ဒီအဖြဲ႕ကို ၀င္ေရာက္ခဲ့တာက သန္မာတဲ့အဖြဲ႔တစ္ခုျဖစ္ဖို႔ပါ...အခုလိုမ်ိဳး မေတာ္တဆမႈမ်ိဳးကို ေတြ႔ၾကံဳခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး။

            "ေသာက္ေပါက္ပိတ္လိုက္စမ္း"

        ေခ်ာင္းရွဴလည္း ေခါင္းကိုက္ေနၿပီး သူ႔ႏွလံုးသားလည္း ျပင္းထန္စြာ လႈပ္ရွားေနပါတယ္။ ကၽြမ္ရွန္းနီရွိေနတာကို သတိမမူႏိုင္ေတာ့ဘဲ ၾကမ္းတမ္းစြာ ဆဲေရးလိုက္ပါတယ္။

​ေကာင္​းက်ိဳးမ​ေပး​ေသာ သမီးပ်ိဳ ကောင်းကျိုးမပေးသော သမီးပျိုWhere stories live. Discover now