Μία περιπέτεια σε πραγματική φύση. Ένας έφηβος βρίσκεται αντιμέτωπος με το άλλο φύλο και προσπαθεί να κατανοήσει τις ιδιαιτερότητές του, διαταράσσοντας έτσι την γαλήνη και των δύο. Τι πραγματικά όμως έγινε; Ποιος ζημιώθηκε και ποιος βγήκε κερδισμένο...
Μάλλον δεν έπρεπε να είχα ξεστομίσει κάτι τέτοιο... Τότε, η Κωνσταντίνα είπε: "Θα πρέπει να την πάω, στο μάθημα. Έχεις πρόβλημα να περιμένεις." Της απαντώ χωρίς σκέψη: Ναι φυσικά και... θα περιμένω! Την πήρε, κι έφυγαν. Μέχρι να γυρίσουν σκέφτηκα, γιατί να μην πάω να της πάρω έναν καφέ; ΤΌΤΕ, έγινα "Λούης" στην κεντρική πλατεία της πόλης και... έφτασα στην καφετέρια! Παρήγγειλα τον δικό της, Φρέντο σκέτο, και τον δικό μου, καπουτσίνο "κανονικό". Χωρίς την βάση που μου έβαλε θα τα έβρισκα σκούρα, επειδή έτρεχα για να την προλάβω στο σημείο συνάντησης πριν γυρίσει. Ευτυχώς οι καφέδες ήταν καλά!!! Δεν θα πω ότι της πήρα, και, καλαμάκι!!!
Όταν έφτασα, στο σημείο συνάντησης, δεν ήταν εκεί. Περίμενα, η ώρα ήταν 18:22. Της έστειλα ένα μήνυμα στο Instagram από το προφίλ με τα στιχάκια μπας και βρήκε ίντερνετ και μου απαντήσει. Η ώρα πήγε 18:30, 18:40, 18:50 και τότε άρχισα να ψάχνω και να περπατάω... πίνοντας τον καφέ της, διότι ο δικός μου τέλειωσε. Με την προϋπόθεση ==πάντα== ότι δεν θα έρθει και ότι θα πήγαινε χαμένος.... Επειδή θα έφευγε με το αστικό λεωφορείο για την περιοχή της όπου έμενε, κοίταξα τις 2 στάσεις που οδηγούσαν στην περιοχή της μπας και είναι εκεί. Σίγουρα όχι τόσο υγιής πράξη αλλά φανταστείτε λίγο την κατάστασή μου!
Οι στάσεις ήταν 150 μέτρα μακριά πράγμα που με έκανε να τις επισκέπτομαι γρήγορα σε μικρό χρονικό διάστημα, αρκετές φορές. Έλεγχα παράλληλα και τα δρομολόγια διότι 19:00 μου είπε πως η αδερφή της τελειώνει το μάθημα(όχι η κολλητή της) και πως θα έπαιρναν κάπου εκεί το αστικό λεωφορείο για την επιστροφή. Συνεπώς ως τις 19:15 περίπου πήγαινα από στάση-σε-στάση. Εν περιλήψει πήγαινα πέρα--δώθε μέχρι που σκέφτηκα να της στείλω ένα ακόμα μήνυμα στο Instagram. Και πάλι όμως, τίποτα! Είχε σχεδόν νυχτώσει, τα φώτα ήταν τα μόνα που διακρίνονταν στο κέντρο της πόλης με το έντονο χρώμα τους. Έτσι επιχείρησα να προσπαθήσω άλλη μία φορά να επισκεφτώ την στάση στην οποία ήταν πιο πιθανό να περίμενε το αστικό λεωφορείο.
Εκεί στην στάση, υπήρχαν 2 κορίτσια, το ένα κρατούσε έναν πίνακα που τον είχε τοποθετήσει δίπλα στο κάθισμα της στάσης. Η αδερφή της Κωνσταντίνας πήγαινε σκίτσο, συνεπώς ίσως ήταν εκείνες. Πάω μπροστά τους καθώς μίλαγαν, τις κοιτάω για 10 δευτερόλεπτα, και με κοιτάει η αδερφή της Κωνσταντίνας για 2 δευτερόλεπτα. Και τους λέω: "Συγνώμη μήπως είσαι η Κωνσταντίνα που φτιάχνει στιχάκια και τα ανεβάζει στο ίντερνετ;...." Μου απαντάει η άλλη(προφανώς Κωνσταντίνα), λέγοντάς μου: "ΌΧΙ;" Τότε τις κοίταξα, δεν θυμόμουν την Κωνσταντίνα, επειδή την είχα δει 1 φορά για λίγο... Τους ζήτησα συγνώμη για την ενόχληση και έφυγα, με σκυμμένο το κεφάλι από την ντροπή και το πόσο ρεζίλι είχα γίνει εκείνη την φορά... άλλη μια φορά.
Πήγα στο σημείο συνάντησης, έκατσα λίγα λεπτά, γύρω στα 2, και της έστειλα μήνυμα στις 19:22 ότι πάω σπίτι, και ότι φεύγω. Πήγα στο σπίτι των παππούδων μου και την κάλεσα πάνω από 100 φορές στην κυριολεξία! Αλλά έκανε αποκλεισμό τον αριθμό. Οπότε της έστειλα ένα μήνυμα στο οποίο δεν την χαρακτήρισα άσχημα εκείνη, αλλά την τύχη! Και μου απάντησε: "Φεύγω." Εξοργισμένος της είπα ότι της αγόρασα καφέ και πως περίμενα 1 ολόκληρη ώρα και ούτω καθεξής! Αλλά πάνω στην έκπληξή μου με απέκλεισε(έκανε block) από το προφίλ με τα στιχάκια, Έτσι της έστειλα από το άλλο, με τις φωτογραφίες.
Της είπα, πολύ ήρεμα, να μου πει τι έγινε, και εκείνη αρνήθηκε εξ αρχής όμως μετά, άρχισε να λέει διάφορα. Αρχικά μείωνε τον εαυτό της αποκαλώντας τον αντικοινωνικό ηλίθιο και ξενέρωτο. Ένιωσε άβολα και έφυγε, λέει. Παραδέχτηκε, ξεκάθαρα πως με έστησε και έφυγε, λέγοντας πως πάντα έτσι γίνεται - για αυτό δεν μπορεί. Πράγμα που με κάνει να αναρωτιέμαι τι λάθος έκανα σε όλη αυτήν την ιστορία. Σε αυτήν την συνάντηση. Τέλος, πριν με κάνει block και από αυτό το προφίλ, με τις φωτογραφίες, μου είπε ότι δεν θέλει να μιλήσει με κανέναν... και με έκανε block. Η Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2019 ήταν η χειρότερή μου Παρασκευή, ως τώρα ! ! !
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
