LATE NIGHT DEVIL

social climb

Işıklar yandığında sahnede duran ikiliye kalabalık deri bir alkış kopardı. Crimson baterinin arkasındaydı, Osias ise ona yaslı, derin nefesler alıyor; hafifçe sırıtıyordu. Elleri arasındaki mikrofonu sıktı.

"Wembley*! Nasılsınız bugün?" Çığlıklarla karşılanınca gülümsedi. "Teşekkürler, çok netsiniz."

"Açıkçası, ımmm, çok da farklı hissettirmiyor burası. Geçen seneyle aynı. Siz mükemmelsiniz, ben daha mükemmelim, Crimson da kendi halinde. " Crimson'un mikrofonundan hafif bir gülüş duyuldu. "Orospu çocuğu."

"Yani sohbet edecek çok da bir şey yok. Biraz ısınalım diyorum, bir Social Climb belki." Yine, çığlıklar ve bağıran hayranlar duyuldu. "Tamam, kesinlikle bir Social Climb."

Osias yavaşça mikrofonluğa adımladı, elindekini yerleştirdikten sonra konuştu. "Unutmadan, ben daha yakın bir locadaydım." Kimse anlamamıştı ama sorun değildi, beyaz saçlı arada böyle saçma şeyler söylemeyi severdi. Ah, kimse anlamamıştı dediğim, tüm stadyumun doluluğuna tezat bir şekilde neredeyse boş olan locaki kişi hariç. O beyaz saçlıyı hep anlardı zaten.

Crimson yavaşça saydı, ve Osias şarkıya girdi. "Gel biraz kalp kır, parçala onları..."

Kırmızılı çaldıkça, beyaz saçlı sarhoş edici sesiyle söyledikçe kalabalık daha da coşuyor, nakarata kadar sesleri en az Osias kadar çok çıkıyordu.

Derin bir nefes verdi Osias, "Seninle birlikteyken..." dediğindeyse; tek gördüğü yer loca, locadakinin de tek duyduğu Osias'ın sesiydi.

🌃

öhöm

"Feels like we're having a good time, it's true, a wonderfully good time...

...when i'm with you."

*Wembley bir stadyum, bayağı büyük bir kapasitesi var ve orada konser verebilmek kolay değil, Rose Bowl gibi ikisi de çok büyük başarı.