Soft // m.y.g ✔

9

Play (rebirth by red velvet) for a better experience

Your POV

"Gusto kita.."

Agad huminto ang mundo ko, n-nag confess ba siya?

Mas lalong bumilog ang mga mata ko, biglang bumilis ang tibok ng puso ko, parang kaming dalawa lang ang nasa loob ng malaking gym. It's like, everything is slow motion. Tinignan ko lang siya na nakangiti, para bang hinhintay ang aking sagot. I felt like my heart is happy, para 'bang may mga paro-parong naglalaro sa loob ng aking tiyan.

"Y/N? Hey.. okay ka lang?" Kinaway niya ang kamay niya sa harap ng mukha ko. That's when i came back to my senses. Tinignan ko ulit siya pero ng patanong. Making him confused.

"A-anong nangyari sayo? Bakit ganyan ang kulay ng buhok mo?" Tanong ko na pautal, medyo nalungkot siya ng konti pero ngumiti parin.

"Hindi mo ba nahahalata? Gusto kita Y/N, at humingi ako ng konting tulong para... ma-appriciate mo naman ng lahit konti yung feelings ko sayoo. I really like you, alot. Simula nung una kitang nakita. Akala ko it's just a foolish feelings na mawawala din habang tumatagal. Pero it's not, i fell for you even more." Sabi niya habang nakangiti. I realized na wala siyang suot na eye glasses.

My heart felt soft, how can i resist him? Wait what??

"I-i appriciate it. Thank you, Yoongi. But..." i stared at him. Nakikita ko ang pag-asa at kasiyahan sa mga mata niya. Pero hindi pa ako sigurado sa nararamdaman ko sa kaniya.

What if i hurt him? What if umiyak lang siya ng dahil saakin? What if... magsawa siya sa ugali kong ito?

I breathed in. And said this lies.

"The feelings is not mutual... Yoongi, i hope you understand. I-i don't like y-you." Yet.

I saw sadness coating his eyes. Ang ngiti na sinuot niya sa kaniyang mata ay dahan-dahang naglaho. Buglang sumakit ang puso ko. Bakit ganito ang nararamdaman ko?

"P-pero... i-i thought.." paguutal niya. He looked down. "I-i thought you like me too..." he chuckles.

" omygod, i'm so dumb. Napaka-tanga mo talaga Yoongi kahit kailan." Binulong niya sa sarili. Biglang kumirot ang puso ko.
Hindi ko alam kung bakit.

Tumingin siya saakin, and bowed. What?

"I'm so sorry for wasting your time. Akala ko kasi magiging worth it 'tong effort ko. Don't worry, nirerespeto ko ang feelings mo. Sorry ulit." Sabi niya at umalis. I can see tears in his eyes as he leaves.

I looked around me, lahat sila parang galit?

Yumuko ako, 'what have i done?'

~

1 week later •

Hindi niya parin ako pinapansin. Lahat ng makakaya ko ginawa ko,pero bakit parang wala parin sa kaniya?

Aishh dapat pala sinabi ko nalang yung totoong nararamdaman ko sa kaniya. Napaka duwag ko kasi aish!

At pansin ko rin na hindi na siya pumapasok ng school, siguro masakit talaga ang nagawa ko sa kaniya?

Nandito ako sa klase namin, tumingin ako sa likod ko, which is upuan ni Yoongi. I admit it, miss ko na siya.

Miss ko na ang pangungulit niya sakin, pang-aasar sakin,pag-ngumiti siya. Everything.

I sighed, yumuku ako at sinubukang matulog. Nang biglang nag-ring ang phone ko. Tinignan ko ang phone ko.

Yoonmi-ssi 🥗 is calling you..

Accept || Deny

Agad kong sinagot ang tawag niya.

Rinig ko ang pagka-iyak niya at paghikbi. A-anong nangyari?

"Y-yoonmi? Bakit ka umiiyak? Anong nangyari? Tanong ko. Bigla naman akong tumayo ng narinig ko ang mga salita na nagpaluha saakin.

"U-unnie, si Yoongi inatake sa puso."

~
Hala! Ano kayang nangyari kay Yoongi?

Salamat sa 500+ reads army!! I didnt know na aabot sa 500+ itong book na'to. Hahaha

At malapit na rin ito matapos. Magiging happy ba o sad amg ending ng storya?

Borahae ya'll 💜🤟