Soft // m.y.g ✔

10

Nanlaki ang aking mga mata at napatakip ng aking bibig. Ang aking luha ay biglang pumatak ng wala sa oras. My heart beats faster. Nanginginig man', pinilit ko parin na mag-salita kung saan ang lokasyon ng hospital para puntahan si.. Yoongi.

"S-saan,, a-anong hospital sita naka-confine? P-punta kaagad ako.."

~

"Hindi ko rin alam, bigla nalang siyang tumakbo ng mabilis, which is not good for him.. n-nag pumilit siya mag exercise p-para magustuhan ka n-niya, hindi rin siya kumakain dahil gusto niya maging perpekto sa mga paningin mo.." nakinig ako kay yoonmi na kanina pa umiiyak, hindi ko rin mapigilan na umiyak dahil sa mga dinanas ni Yoongi, i don't deserve him..

I bit my bottom lips as i put my hands on my tear stained face. I regret it.. sinabi ko na sana ang totoong nararamdaman ko sa kanya, napaka duwag ko kasing tanga..

Humarap ako kay Yoonmi at lumuhod, at hinawakan ang kaniyang kamay na malamig at nanginginig. I face her, she looked shock as tears continued to fall out of her eyes.

"Y-yoonmi, it's my fault. Kasalanan ko lahat kung bakitnsiya andito, k-kasalanan ko lahat.. kung hindi lang ako duwag at sinabi ang totoo kong nararamdaman sa kaniya, lahat sana ay maayos." I bowed.

"I-im so sorry, alam ko--"
"Yoonmi? Kamusta si Yoongi?!"

Tumingin kami sa direksyon kung saan may sumigaw sa pangalan ni Yoonmi.

"Ma, n-nasa loob pa si oppa." Saad ni Yoonmi at niyakap ang kaniyang magulang. Agad ko namang hinawakan ang kamay ng mama ni yoonmi at lumuhod.

"T-tita, i'm so sorry, it's all my fault kung bakit andito si yoongi ngayon. Kung hindi ko lang po nasaktan si yoongi, hindi po sana magkakaganito--"

"Ikaw si Y/N, di'ba? Ikaw yung palaging ikinukwento saakin ni Yoongi na maganda,pero masigang babae. Yung pumrotekta sa kaniya nung binully siya nung isang gabi?" Sabi niya habang nakatingin saakin.

"H-ho?" Matipid kong sagot,

Inalalayan niya ako patayo at ako'y niyakap, nagulat ako. Hindi ko maproseso ang mga nangyayari. H-hindi siya galit sakin?..

"H-hindi po kayo galit sakin? Hindi po niyo po ako sasampalin? Sasaktan? S-sigawan?" Naginginig ang aking boses habang itinatanong ang mga iyon.

She pulled away and smiled at me, "Bakit naman kita sasaktan? Ikaw ang nagpasaya sa anak ko, ni minsan sa london, hindi siya ngumingiti dahil palagi siyang binubully doon'." She wiped my tears and smiled again.

"Ikinuwento saakin ni Yoonmi noong nag-tapat si Yoongi sa'yo, alam kong hindi naging maganda iyon. Pero, alam ko na natatakot ka na baka masaktan ka ng anak ko. Tama ba?" I nodded, still shock.

"Alam mo, ganon din ang nagawa ko noon dati sa ama ng aking mga anak. I rejected him because i was scared that he might break my heart at the end. Pero, itinago ko ang aking nararamdaman para sa kanya, i get to know him more. Until na sinagot ko siya. I witness that he's a bubbly and soft person, just like Yoongi." She smiled at hinawakan ang kamay.

"Kaya, get to know my son. Don't hurt him, because he has a soft heart. And he loves you so much."