chapter 6

25 2 0
                                    

Daniel's POV

Iniisip ko padin kung ano yung sinabi ng julia nayun, tss magbago daw? alam ko naman na pinagtitripan lang ako nun. sinasakyan ko lang

ganun na ba talaga ako kasama para sa kanya?

Ang epal talaga ng tao nayun. Wala manlang ginawang matino sa buhay. Dinadamay pako sa kabaliwan nya.

Nakokonsensya lang tuloy ako.

Kainis--

Teka! Ano?! Nakakakonsensya?! Anong konsensya konsenya ka dyan daniel.

"Daniel?"
"Siraulo!!"
"What?" Napalingon ako sa nagsasalita. Lumaki ang mata ko ng si kathyreen pala yun.

"So-sorry thyreen, i didn't me--"
"its fine. You don't need to apologize i can understand that you have a problem right now"  wuut?

"Okey. Bakit nga pala?"
"Parang anlalim kasi ng iniisip mo eii. Ahmp is there anything that i can do to help you?"
"Nah. I'm fine. Wala naman"

"Okey. Recess na. Wala na sila quen. Dito. Tara?"
"Iniwan nila ko?"
"Ansabi mo sakanila. Mauna na sila"
"Sinabi ko yun?!"

"Oo. Ganun ba talaga kalaki ang problema mo para makalimutan mo?"
"Jokee lang. Tara"

Nagrecess kami ni kath.

Natapos na ang klase. Ganun lang tumakbo ang mga pangyayari sa araw na to.

Ewan ko pero feeling ko ambigat ng katawan ko kaya itinulog ko na.

Maraming araw na ang nagdaan.

Sa bawat araw. Nakikita ko padin si julia na kung sansan sumusulpot. Para sabihin na meron DAW akong ginawang mali at dapat di na maulit yun.

Ewan ko din at feeling ko. Mas gusto ko padin gawin yun.

Yun na ang nakasanayan ko eii. Nahihirapan nakong baguhin.

Pero netong linggong eto. Hindi sya nagpaparamdam.

Saturday ngayon. Walang klase malamang.

Aalis ako. Basta. Tambay kahit san.

"Alis muna ako!" Bago lumabas ako ng bahay.

Ewan ko kung asan ako. Nakakapagod din pala maglakad lakad dito sa village na to.

Tss. Playground? Ahh. Pahinga muna ako. Buti may bench dito.

Isa lang ang may vacant. Tapos. May nakaupo pa. Tsk. Bahala dyan. Swerte kaya nya nun.

"Pssh. Wag mong susubukan umupo!" Luh.
"Wag agad? Grabii aa. Lugi ka pa?" Di ko pa sya nakikita. Pero naka white?

"Ang kapal talaga ng mukha mo!"
"Teka nga!" Tapos hinawakan ko yung balikat nya kaya napalingon sya sakin.

"Julia?"
"Oh eii ano ngayon?"
"Grabi. Paupo lang naman" tapos umupo ako.

"WALA AKONG PAKIALAM ! UMALIS KANA DITO!"
"Eii bat sumisigaw ka? Ano bang problema mo?"

"IKAW ! DI PABA HALATA? O SIRA LANG TALAGA YUNG ULO MO! KAYA DI MO NAIINTINDIHAN!"
"ouch naman! Bat ba nagagalit ka aa?!"

"kasi naman" tapos humina na yung boses nya "hindi ko na talaga kaya yang ugali mo! Sobra ka pa sa mga kriminal dyan eii! Sobra mo akong pinapahirapan. Bahala na talaga. Suko na ko. Kahit hindi na ko mapunta sa heaven. Titiisin ko na lang" tapos bigla na syang umiyak.

"W-wag ka na nga umiyak, S-sorry na okey" diko alam pero parang sa lahat ng babae na nakikitang umiiyak. Sya lang ang tanging ayaw ko makitang ganun.

"Kahit ilang sorry pa ang gawin mo. Wala ng magbabago sayo"
"Okey Okey! Magbabago na nga"

"Ilang ulit mo na ba sinabi yan?"
"Ngayon palang"
"Hoy, Daniel John Ford Padilla ako tigil tigilan mo sa mga panloloko! Suko na talaga ako sayo!"
"Oo na nga. I promise this time totoo na"
"Ayoko na maniwala sayo!"
"Totoo na nga eii. Maniwala ka na"
"Prove it!"
"Okey. San ko sisimulan?"

"Sa mama mo"
"WHAT?" Seriously?

you're my guardian angel (ON HOLD)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon