_გიყვარს? არა?
-ვინ?
_კაი ნუ გამოიშტერე თავი. ვინ და ვაჩე
_გადაირიე მაგას რა შემაყვარებს
_მოგწონს მაინც
_არა.
_კაი რა, რადა მაგას მაინც ვერ დავიჯერებ. სახეზე გაწერია, რომ გიყვარს.
_მართლა არ მიყვარს
_ მოგწონს ხო?
_მარტო გარეგნულად. ხო იცი, რომ ვერ ვიტან, სულ ვჩხუბობთ.
_რაც გინდა ის თქვი, სულერთია, მე ვიცი, რომ გიყვარს.
რადამ მართლა არ იცოდა, რომ ვაჩე უყვარდა . ისინი სულ ერთმანეთს დასცინოდნენ, დღე არ გავიდოდა ისე რომ ერთმანეთისთის ნერვები არ მოეშალათ
ºººººº
_ ვაჩე რადა ლამაზია ხო?
_ ლამაზია მაგრამ ქაჯია ნამდვილი ქაჯი...
-ქაჯი არაა, უბრალოდ არ უყვარს დათმობა. მგონი უყვარხარ.
-ვის? რადას ?რა ვუყვარვარ ანდრო ვეზიზღები ვერ ხედავ, ყოველ წამს მეჩხუბება ნერვებს მჭამს
-შენ ეგრე გგონია მაგარმ სხვანაირდა
_ შენ შენს თავს მიხედემიხედე
შენს სიყვარულს
ვაჩეიმ დიდხანს ფიქრობდა ანდროს ნათქვამზე. დაინტერესდა რატო ჩხუბობდნენ ყოველთვის ის და რადა დაღლილი მისი სილამაზე თვალს სჭრიდა ის შეჩვეული იყო გოგოებისგან ყურადღებას. ვაჩე საკუთარ თავზე შეყვარებულ ბიჭების რიცხვს მიეკუთვნებოდა. სიამოვნებდა, როცა გოგოები უკან დასდევდნენ. სწორედ ამ თვისებიდან გამომდინარე გამოიტანა დასკვნა, რომ რადას ის მართლა უყვარდა. მერე სიამაყის გრძნობაც დაეუფლა და იფიქრა სუსტი წერტილი იპოვა რადას მაგრამ არ იცოდა, რომ მას ის შეუყვარდებოდა....
მეორე დილით, რადა, ვაჩე, ნუცა გიო და ანდრო კაფეში იყვნენ ვაჩემ და რადამ ისევ ჩხუბი დაიწყეს, მობეზრდათ მეგობრებს ამათი ცხუბის ყურებ
-აუ, თქვენ მაგრად დამღალეთ სულ ჩხუბობთ არ მოგბეზრდათ_ თქვა ანდრომ
-მე გეტყვი_ თქვა ვაჩემ
_ბრძნული აზრი მოგადგა მაგ ცარიელ თავში_ უთხრა რადამ და თავში წამლარტყა
-არა ბრძნული რატო. ფაქტს გეუბნები. შენ გიყვარვარ და მაგიტომ არის, რომ სულ მეჩხუბები
_მიყვარხარ? ღადაობ? შენს თავს რა შემაყვარებს, ნამდვილი გამოთაყვანებული ხარ, ეტყობა მაღალი სიცხე გაქვს , გრადუსი მომიყანეთ ვინმემ მივცემ რომ სიცხე გაიზომოს
_რამდენიც გინდა იმდენი მლანძღე, მე ვიცი, რომ გიყვარვარ. გინდა, რომ მეც მიყვარდე მაგრამ შენნაირ ქაჯს , გოგოს რა შემაყვარებს.
