Yarınımın Sözü

Bölüm:1

Alarmın sesiyle karanlık odamda gözlerimi açtım.Sabahın köründe kalkıp yine hastaheneye gidicektim.Ayağa kalkıp lavaboya gittim.Elimi yüzümü yıkadıktan sonra mutfaltan annemin sesini duydum.

"Günaydın balım."

Holu aşıp mutfağa geldiğimde uykulu gözlerle anneme baktım.

"Günaydın annişim."

"Kuzum ocakta haşlanmış yumurtaların var al onları gel."dediğinde ocağın başına gittim.

Sıcak suyun içindeki yumurtaları soğuttuktan sonra kabuklarını soyup kestim.Tabağıma koydıktan sonra annemin için hazırlandığını fark ettim.
Giyinip yanıma geldiğinde telefonunu şarjdan çıkartırken konuştu.

"Geç kalma sakın kızım.Tamam mı?"

Anneme sarıldım.

"Tamam annem.Hadi sana hayırlı işler."

"Sana da kuzum."deyip iki yanağımdan öpüp çıktı.

Hemen yumurtamı yedikten sonra giyindim.Saçlarımı yapıp sigaramı içtikten sonra hazırdım.
Çantamı dünden hazırlamıştım zaten.

Evden çıktıktan sonra dolmuş durağına kadar yürüdüm.
On dakika kadar bekledikten sonra dolmuşa bindim.Beş dakikalı yolculuğun ardından hastanede indim.Hastanenin içine girdiğimde çalışanlara birer günaydın çakıp imza dosyamızın olduğu yere gittim.Cebideki kalemi çıkartıp imzaladım.

"Kız, günaydın."dediğinde arkamı dönüp gülümsedim.

"Günaydın Miray." Dedim ce devan ettim.

" Miray benimle sigara içmeye gelir misin?"diye sordupunda kafasıyla onayladı.

Dışarı çıktıpımızda rüzgar yüzüme çarptı ve titredim.Hava yağmurluydu.
Sigaramı cebimden çıkartıp içinden bi dal aldım.Çakmakla yaktıktan sonra içine duman çekerken Miray konuştu.

" Zülal, Tuba'yı arar mısın?Buraya gelsin."

"Tamam."deyip sigaramı sok elime aldım.Cebimden telefonumu çıkartıp Tuba'yı aradım.

Sigaramı bitirneden önce Burak ve Başak geldiler.
İkiside günaydın dediklerinde Burak'ın gözlerinin içine bakarak konuştum.

"Günaydın."dediğimde kalbim hızlanmıştı.

Gözlerimi yere doğru çevirip sigaramdan bi duman aldım.Burak'la çok yakındık.Kardeş gibiydik ama benim yaptığım bi hata vardı.
Çok büyük bir hataydı.
Kardeşim dediğim insana aşık olmuştum.
Bunu ilk fark ettiğimde onuncu sınıftaydık.
Sırf Burak'ı sevmemek için başkalarıyla çıkmıştım.Onu unutnak için elimden geleni yapmıştım ama olmadı.Şu an lise sondayız ve ben onu sevmeyi hala bırakamadım.
Bunu ona söyleyemezdim.Eğer söyşersem herşey biterdi.Yaptıpına çok pişmandım ama sevmekten de vazgeçemiyordum.

O sıra dediklerini duymuyordum ve dikkatimi onlara verince ne konuştuklarını anladım.
Başak konuşuyordu.

"Burak dün kardeşiyle kavga etmiş.Omzunu mu ısırmıştı?"deyip güldü.

Burak etrafa bakarak güldü.

"Evet.Tam omzumu ısırdı it."dediğinde sigaramı bitirmiştim.Giriş kapısına doğru giderken konuştum.

"Ben yapamıyorum en azından kardeşin yapsın."dedimde ne dediğimin farkına sonradan vardım.Çok utanmıştım.
Burak sadece gülüp geçmişti.Asansöre bindiğimizde onlar hala kendi aralarında konuşuyorlardı.Bu gğn bölümlerimiz değişmişti.Beni doğumhaneye vermişlerdi.Burak'ı ise görntgene.
Bir kerede aynı bölümde olsak çok mu şey değişirdi?