"Τι είναι αυτά?" τον ξανάρωταω
"Σημάδια" απανταει
"Αυτό το βλέπω τι σημάδια είναι όμως?" ρωταω αλλά δεν απανταει
"Μην μου πεις ότι.."λεω
"Αυτό που σκέφτεσαι...δεν μπορούσε να φύγει άλλος ο Μαρκ χωρίς να μπει φυλακή οπότε έπρεπε να το σκάσουμε..."εξηγει
" Και ο Μαρκ που είναι τότε?" ρωταω
"Έφυγε εκτός Θεσσαλονίκης με τον Τεο...θα τον βοηθήσει να ξεσκάσει και λίγο" χαμογελάει ασυνεσθητα
"Να ξεσκάσει?"ρωταω
"Αποκλείεται να μην σου είπε τι έχει περάσει στην Θεσσαλονίκη.."λεει
"Οχι..δεν θυμαμαι"απανταω
"Δεν σου μίλησε για την αδερφή του?" σηκώνει το φρύδι του
"Ναι μου είπε, τι θες να πεις?"ρωταω μπερδεμενα
"Τίποτα" λεει και βάζει τα χέρια του στην μέση μου
Πλησιάζει τα πρόσωπα μας και χαμογελάει πάνω στα χείλια μου
"Μην το κάνεις αυτο"παραπονιεμαι
"Ποιο?"συνεχιζει να μιλάει πάνω στα χείλια μου και ξεφυσαω
Πιάνω αποτομα το πρόσωπο του και Πιέζω τα χείλια μου ενάντια στα δικά του
Σκύβω λίγο προς τα πίσω μιας και αφήνει λίγο βάρος του πάνω μου και ανεβάζει τα χέρια του στην πλάτη μου
....
*4 μήνες μετα*
"Νεφ..."ακουω στον ύπνο μου και μουγκριζω
"Νεφέλη" με σκουνταει αυτή την φορα
"Τι" παραπονιέμαι
"Το κινητό σου έχει χτυπήσει 5 φορές σηκώστω να τελειώνουμε" λεει κάπως τσατισμενος
Το περνώ στα χέρια μου και το απενεργοποιώ
Κολαω το σώμα μου στο δικό του και αυτός Τυλίγει τα χέρια του γύρω μου
Ανοιγω τα αμται μου και με κοιτάει ειδη
Τα μάτια τους είναι κόκκινα από τον ύπνο και χαμογελαω
"Μου έλειψαν τα μυστήρια μάτια σου" γελάει και βάζει μια τούφα από τα μαλλιά μου πίσω από το αυτί μου
"Αλλά είναι ωραία" συνεχιζει την προηγούμενη πρόταση του
"Κι εσύ έχεις ωραία μάτια" του λεω γελώντας
Βάζει το κεφάλι του στον λεμο μου και με σφίγγει πιο πολύ πάνω του
...
Ανοίγω τα μάτια μου αργά και ο Λουκ κοιμάται ακομα
Βγάζω αργά τα χέρια του από πάνω μου
Σηκώνομαι από το κρεβατι και μπαίνω λίγο στο μπανιο
Πλένω το πρόσωπο μου και Χτενιζω τα μαλλιά μου
Άσχετο αλλά πρέπει να κουρεφτω
Πάω στο σαλόνι και αφού βάλω τα παπούτσια μου πάρω το κινητό μου και τα κλειδιά του Λουκ βγαινω από την πορτα
Μήπως έπρεπε να τον ειδοποιήσω?
Δεν θα αργυσω και τόσο πολυ
Περικα πράγματα θα παρω
Μπαίνω στο δωμάτιο μου και βγάζω έναν σάκο από την ντουλάπα μου
Βάζω μερικά ρούχα και μπαίνω στο μπανιο
Ακούω το κινητό μου να χτυπαει αλλά όταν βγαίνω ξανά έξω έχει κλεισει
...
Προχωράω στον δρόμο και ξαφνικά νιώθω έναν πόνο στο πλευρό που έκανα τα ράμματα η ότι στο διάολο ηταν
Περπατάω λίγο ακόμα και όταν νιώθω έτοιμη να πέσω κάτω κάθομαι σε ένα πεζουλι
Περνώ το κινητό μου στα χέρια μου και καλώ τον Λουκ
"Που στο διάολο είσαι?" ρωταει κατευθειαν
"Είμαι...στην στάση του λεωφορείου λίγο πιο μετά από την σχολή μου...μπορεις να έρθεις?" λεω
"Εε όλα είναι εντάξει?" ρωτάει ανησυχα
"Δεν ξέρω... Απλα έλα σε παρακαλώ" λέω
Το κλείνει και κάνω πίσω τα μαλλιά μου
Πέντε λεπτά αργότερα το αυτοκίνητο του Λουκ σταματάει μπροστά στον δρόμο και αυτός βγαίνει εξω
"Τι έπαθες?"με ρωτάει όταν φτάνει μπροστά μου
"Μου ποναν τα ράμματα" λέω και με κοιτάει τρομαγμενος
"Να πάμε μήπως στο νοσοκομείο?" ρωτάει ανησυχα και με σηκώνει στα χέρια του
"Όχι,αν πάμε πρώτων θα σε πιάσουν γιατί θυμάσαι τι έκανες και δεύτερον δεν είναι τόσο σημαντικό πια" του λεω και ξεφυσαει
Με βάζει στα πίσω καθησματα και πάει ξανά στις μπροστά θεσεις
"Και γιατί να έρθεις μέχρι εδώ μόνη σου?Γιατί δεν με ξύπνησες?" ρωταει
"Δεν ήθελα, κοιμωμουν τόσο ήρεμα που λυπήθηκα να σε ξυπνήσω "γελαω
Γυρνάει να με κοιταξει με ένα χαμόγελο και έντονα φώτα χτυπαν τι πρόσωπο μου
"ΛΟΥΚ!"
...
Γειά..
Χίλια συγνώμη που άργησα να ανεβάσω απλά δεν είχα έμπνευση...
Τι έγινε στο τέλος?? 😱
Ελπίζω το επόμενο να είναι σύντομα 🙏
Τα λεμε💞
YOU ARE READING
I didn't forget (Enemies Love) || ✓
Short Story"Τι?" ρωταω χαμενη "Συγνώμη..."μου απαντάει μετανιωμενος "Δεν σε ξέρω πλέον" λέω με απεχθεια "Ίσως όχι εμένα...αλλα αυτόν ναι" λεει και κάνει στην ακρη _________ Book series order: 1) My anarchy (rewriting rn) 2) Enemies love ✓ 3) I didn't forget ✓ ...
