Το ξυπνητήρι ηχεί στα αυτιά μου και το πετάω στον τοιχο
"Νεφελη!" φωναζει γελώντας η Νινετ
"Σκασε" της λέω και καλυπτω το κεφάλι μου με το μαξιλαρι
Με τραβάει από τα ποδια και με ρίχνει από το κρεβατι
"Πωωω" παραπονιέμαι και πάω στο μπανιο
Ρίχνω νερό στο πρόσωπο μου και βάζω ένα φούτερ με μια φορμα
Κοιτάω το πρόσωπο μου στον καθρέφτη και ξεφυσαω
Στηρίζομαι στα χέρια μου και νιώθω τα μάτια μου να τσουζουν
Τα σκουπιζω κατευθείαν και καλυπτω τους μαύρους κύκλους με λίγο μεικ-απ
Πάλι έχω κόκκινα ματια και μαύρους κύκλους...
Πρέπει να σταματήσω να σκέφτομαι πράγματα που δεν μετράνε..
Βγαίνω ξανά στο δωμάτιο και η Νινετ περιμένει στην πορτα
"Ολα οκέι?" ρωτάει και περνάω την τσάντα στον ώμο μου
"Ναι" απανταω κοιτώντας το κινητό μου
Προχωραω μπροστά κοιτώντας στο κινητό μου μέχρι που πέφτω πάνω σε καποιον
"Πρόσεχε που πας" λέω απότομα και περνάω από δίπλα του
"Εσύ πρόσεχε ηλιθια" απανταει και γυρνάω να κοιταξω
Πάω να μιλήσω αλλά η Νινετ με τραβάει μακρια
"Μην πας κόντρα σε αυτόν.. Σε όποιον άλλον θες αλλά όχι σε αυτόν" μου λέει
"Γιατί? Τι εχει αυτός που δεν εχουν οι άλλοι?" σηκώνω το φρύδι μου
"Την φήμη του πανεπιστημίου...μπορεί να σου καταστρέψει την ζωή" απανταει
"Είναι είδη κατεστραμενη εδώ και χρόνια"απανταω
"Και δεν μου λες... Πως τον λένε αυτόν?"ρωταω όταν μπαίνουμε στην Ταξη
"Κωστα"απανταει
"Πω και εδώ είσαι?"ακούγεται μια αντρική φωνή πίσω μου
"Δεν νομίζω να σε ενοχλώ"του απανταω και κάθομαι στην θέση μου
"Μπλα-μπλα"λεει και κάθεται πίσω μου
"Αγόρι μου Σταμάτα"γυρνάω να τον βλεπω
"Μπλα-μπλα" ξανά λέει και ξεφυσαω
...
Πετάω την τσάντα μου στο κρεβατι και βαραω το χέρι μου στον τοίχο με δυναμη
"Εεε Ήρεμα Νεφέλη"λεει η Εμμα και πιάνει τα χέρια μου
"Μου σπάει τα νεύρα!" φωνάζω
"Είναι σπαστικό ατομο το ξερω αλλά πρέπει να ηρεμήσεις"λεει και ξεφυσαω
"Αφού πρώτα του σπάσω το κεφάλι" λέω και κλείνει γρήγορα την πορτα
"Όχι σπασμένα κεφάλια... Εδώ και 2 χρόνια έχεις γίνει πολύ επιθετική..δεν είναι πολύ καλό αυτό ξες"με ενημερωνει
"Ακούγεσαι σαν τους γονείς μου αυτή την στιγμή και νομίζεις ότι θα σε ακούσω?Ξέρω τι είναι καλό και τι όχι" της απανταω
"Έχεις αλλάξει πάρα πολύ.. "λεει και στριφογυριζω τα μάτια μου
"Φυσικά και θα έχω αλλάξει!Κι εσύ θα το έκανες στην θέση μου Εμμα!Δεν θα είμαι η ίδια μετά από 4 χρόνια!"φωνάζω
"Νεφ, πρέπει να αντιδράς πιο ήρεμα...δεν είναι σωστό να φωνάζεις σε άτομα που δεν φταίνε σε τίποτα και ούτε επειδή εσύ έχεις νεύρα να πονάς τον εαυτό σου"λεει και καθομαι
"Δεν ποναω"απανταω
"Πονάς..και πάντα θα το κάνεις. Οπότε σταματά να προσποιεισε" μου λεει
Κρύβω το πρόσωπο μου στα χέρια μου και αφήνω μια ανασα
"Νεφ...γιατι απλά δεν μιλάς σε κάποιον θα σε βοηθήσει"κάθεται δίπλα μου
"Δεν χρειάζομαι βοήθεια...στο έχω πει εκατό φορές" απανταω
"Ωραία...αλλα δεν έχεις ξεπεράσει τίποτα ακομα"επιμενει
"Κι όμως έχω" ψευδομαι
"Όχι δεν έχεις...βγαλε το μεικ-απ και δες το πρόσωπο σου...καθε βράδυ κλαις, εδώ και 4 χρόνια δεν νοιάζεσαι...πραγματικά αν δεν είχε καταλάβει κάτι ο Χάρη τώρα δεν θα ζούσες. Οπότε μην λες ότι έχεις ξεπεράσει, είναι πολύ φυσιολογικό να μην μπορείς... Σου είχε ζητήσει κιόλας να προχωρήσεις στην ζωή σου"λεει και γυρνάω να την κοιταξω
"Δεν είναι εδώ όμως τώρα.."της λέω δακρυσμενα
"Εγώ.. Δεν"παει να πει και την αγκαλιαζω
"Μου λειπει"ρουφαω την μύτη μου
"Σε όλους Νεφ..."με σφιγγει πάνω της
Γεια
Πρώτο κεφαλαιο
Είναι λίγο μικρό αλλά ελπίζω να σας αρεσει
Λογικά κεφάλαιο θα ανεβάσω ξανά το βράδυ...
Τα λεμε
ESTÁS LEYENDO
I didn't forget (Enemies Love) || ✓
Historia Corta"Τι?" ρωταω χαμενη "Συγνώμη..."μου απαντάει μετανιωμενος "Δεν σε ξέρω πλέον" λέω με απεχθεια "Ίσως όχι εμένα...αλλα αυτόν ναι" λεει και κάνει στην ακρη _________ Book series order: 1) My anarchy (rewriting rn) 2) Enemies love ✓ 3) I didn't forget ✓ ...
