Daha Fazlası

Bölüm 2; Farklı

Merhaba, bir değişiklik yaptım ve baş karakterlerimizin isimlerini değiştirdim umarım kafanız karışmaz iyi okumalar :)

//////////////////////////////////////////////////////

Isabella Steen;

Ayağımı yere sağlamca bastım ve etrafıma bakınmaya başladım, bahçe bile süslenmişti halbuki tören içeride salonda olacaktı gereksiz bir cümbüştü.

Annemde yanıma geldi ve girişe doğru yürümeye başladık, önümüzden geçen kızları sanki ilk defa görüyordum, makyaj ne kadarda insanı değiştiriyor daha olgun daha güzel ama daha yaşlı, en azından bana göre öyle.

Bize doğru gelen Mia ve ailesini gördüm, Mia etrafa ışık saçıyordu, saçlarını tepede toplamıştı sarı bukleleri sol omuzuna dökülüyordu, elbisesinin göğüs kısmı beyaz küçük taşlarla süslenmiş bel kısmı üstüne tam oturmuş eteği ise toz pembe renkte tüllerle bacaklarının bir kısmı kapanmıştı yavru ağzı dolgu topuklularıyla ise tam bir bütün olmuştu bu kız nasıl giyineceğini biliyordu.Koluna girmiş Bayan Hazel Mia'nın annesiydi aşırı bakımlı yaşını göstermeyen bir kadındı onu ilk gördüğümden beri hiç yaşlanmamıştı oda kızına uygun krem renkte sade bir elbise giymişti, babasına kafamı çevirdim Bay John o ise tam bir baba gibiydi, kumaş pantolonu beline kadar çekmiş üstünde gömlek ve süveter gözlükleriyle iyice yaşını almış gibi gözüküyordu o çok başarılı bir doktordu.

Bize iyice yaklaştıklarında gülümsememi iyice arttırdım ve annemin kolundan çıktım, ilk olarak Bay John'a sonrada Bayan Hazel'e sarıldım, Mia hemen yanıma geldi ve birbirimize sıkıca sarıldık bu arada ebeveynlerimiz de selamlaşıp kendi aralarında konuşmaya başladı.

Annem ve Bayan Hazel iyi arkadaşlardı Mia bize geldiği zaman Bayan Hazel'de onunla birlikte annemle sohbet etmeye gelirdi.Bay John'da bazı akşam yemeklerinde bize eşlik ederdi. Büyükler bizim için olağan üstü bir durum'muş gibi gördükleri mezuniyet olayını heyecanla dile getirmeye başladılar , hangi üniversitelere gideceğimiz bize sorulmadan türetiliyordu annem benim için şehrin dışında kalan üniversiteyi uygun buluyordu, Mia'nın ailesi ise onu özel üniversiteye göndermek istiyorlardı.

Bizim iyiliğimiz için bizler adına fikirler üretiyorlar fakat bizlerin haberleri olmadan, onun dışında  her birimiz özgürüz , istediğimiz zaman dışarı çıkabilir, istediğimiz bir şeyi kimseye sormadan alabilir, istediğimiz herhangi bir insanla ilişkimiz olabilir ama geleceğimiz ile ilgili şeylere sadece bizler karar veremeyiz.

Işte bende böyle bir kızım Mia bana elbisesinin nereden aldığını, terzide ne değişikliğe uğradığını anlatırken ben bunları düşünüyorum. Ve hâlâ düşünmeye devam ederken Mia'nın bana soru sorduğunu duydum.

"Bella senin şu gizli olmayan aşığından yeni bir mektup var mı?"

"Aşığım mı? Mia annem duyacak sessiz ol, aylar oldu Mia muhtemelen biri benimle dalga geçmek için bunları uydurmuştur ve yazarken de çok güldüğüne eminim."

Mia bir kahkaha patlattı ve 5 adım önümüzde ilerleyen ebeveynlerimizin dönüp bize tuhaf tuhaf bakmasına neden oldu, bu kız iyi filan giyiniyor ama nerede ne yapacağını asla bilmiyor.

Kafamı ona doğru çevirdim ve kahkahasına cevap verdim.

"Işte böyle bir kahkaha olabilir Mia benim nasıl inanacağımı düşünüp senin gibi gülmüştür."

"Bella sen bence bu konuyu o kadar çok düşündün ki artık gerçek olmadığına inanıyorsun ama arkadaşına güven bir gün karşına çıkacak, belli ki aşığın hala senden utanıyor."

O aşığı bulursam neler yapacağım, burada onun yüzünden alay konusu oluyorum.

"Aklıma bile gelmedi bırak düşünmeyi, bir beklentimde yok Mia keyfi bilir her kimse."

Çaresizce kelimelerim ile Mia'yı ikna etmeye çalıştım çok inatçıydı ve sürekli kendi söylediğine inanıyordu.Neyse ki okulun binasına girmeden önce fotoğraf çekimi yüzünden susmuştu ve iyi bir poz vermek hiç uğraşmadı tek sefer de olmuştu, sıra bana geçti ve fotoğrafçı gülümsememi eksik bularak daha fazla gülümsememi  tembihledi sonunda istediğini almış gibi gözlerime bakarak "Harika, teşekkürler" dedi.

Konferans salonundaki yerlerimizi alırken ben annemin yanına geçtim Mia da anne ve babasının ortasına geçti çok sevgi dolu bir ailelerdi, annem de bana karşı aşırı ilgiliydi ama aynı tavrı ben ona gösteremediğim için bazen onu kırdığımı düşünüyordum. Yine düşüncelerime okul müdürünün yaptığı konuşma mani oldu ve onu dinlemeye başladım fazla uzun tutmamaya çalışsa bile sıkıldığımızı anlamıştı ve hemen diploma törenine geçiş yaptı, isimleri ilk okunanlar okulu derece ile bitirmiş olan öğrencilerdi ne yazık ki aralarında ben yoktum bundan şikayetim de yoktu ama annemin sıkılmış yüzünü daha fazla görmemek için içimden bir keşke geçmişti. Annemle aramızdaki sessizliği bozarak

"Sana sıkılacaksın demiştim anne"

Bana kafasını çevirerek gülümsedi,

"Tatlım ben iyiyim sadece biraz daha heyecanlanıyorum, oraya çıkacaksın ve diplomanı alacaksın ben burada senin annen olarak gurur duyuyor olacağım."

Bazen çok duygusal bir anne olabiliyor.

"Hatırlatmasan olmaz anne" dedim ve bende onunla birlikte güldüm.

Zaman yavaş yavaş akıyordu kendimi tutmasam burada uyuklayacaktım ki,

"Isabella Steen"

Sonunda ismim okundu ayağa kalktım ve anneme gülümseyip alkışların arasında sahneye ulaştım okul müdüründen bana uzatılan diplomamı alıp onunla el sıkıştım ve teşekkür ettim sonrasında ise sıralanmış görevli öğretmenlerle el sıkıştım ve hepsinin arasına geçip karşımızda elindeki makineyi hazırda tutan fotoğrafçıya gülümsedim bu gülümsememe itiraz edemedi zamanı kısıtlıydı muhtemelen, aralarından ayrılıp sonunda bitti düşüncesiyle sahneden indim.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Umarım şu cümle bozukluklarında kafanız karışmıyordur ve ne saçma bişey bu demiyorsunuzdur :) Acemiliğime verin lütfen. Yeni bölüm 24 saat içerisinde yayınlanacak. 

                                    Sevgilerimle E.Ö