"လန္က်န္႔...မင္းမသြားပါနဲ႔ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ......လန္က်န္႔......!!! "
ေဝ့ရင္း ငို႐ိႈက္ရင္း ႏိုးလာရျပန္သည္
ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္႐ွိၿပီလဲ
သူနဲ႔လန္က်န္႔ကြဲကြာသြားခဲ့တာ
လြန္တဲ့ႏွစ္ေပါင္းရာခ်ီထဲက.
ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္စုစာ႐ွိခဲ့ၿပီ
သူ႔ရင္ထဲမွာေတာ့မေန႔တစ္ေန႔ကလို နာက်င္ခံစားရတုန္း ေသြးစိမ္း႐ွင္႐ွင္ထြက္ေနတုန္းပဲ
သူ႔ကိုယ္သူခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ဘူး
သူသာမိုက္႐ူးရဲမဆန္ခဲ့ရင္
သူသာ ....လန္က်န္႔အနားကထြက္ခြာၿပီး လ်န္ဝွါးဝု ကိုျပန္မသြားခဲ့ရင္
ဘာမွျဖစ္လာမွမဟုတ္ဘူးေလသူ႔အတြက္ကေတာ့ထိုအေၾကာင္းေတြက ေန႔ရက္တိုင္းမွာလတ္ဆတ္ေနဆဲပဲ........
....................................................................လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ားစြာက
လန္ဝမ္က်ီဆိုတာအေက်ာ္ၾကားဆံုးဓမၼဂိုဏ္းရဲ႕ အေတာ္ဆံုးသခင္ေလးတစ္ေယာက္
ဘယ္စံုထူးခြၽန္သေလာက္ ေရခဲမ်က္ႏွာေသနဲ႔သူက်ေနာ္လား က်ေနာ္ကေတာ့ ဂိုဏ္းရဲ႕အေမႊစိန္ ယြင္မုန္႔ၿမိဳ႕မွာ ေဝ့ဝူ႐ွန္းဆိုတာနဲ႔ မသိသူမ႐ွိတဲ့သူ
ၾကာဖူးခူးလားသူပဲ
ရစ္ငွက္ဖမ္းလား သူပဲ
သရည္ေသာက္လား ေသခ်ာေပါက္သူပဲေပါ့...
တစ္ေန႔ေတာ့ဂိုဏ္းရဲ႕ေၾကျငာခ်က္အရ ကူးစူးဂိုဏ္းမွာပညာသင္ယူဖို႔ကျဖစ္လာျပန္ေရာ.....
ေသခ်ာတာကေတာ့ က်ေနာ္မသြားခ်င္ပါဘူး
ဘာေၾကာင့္ဆို စည္းကမ္းေပါင္း သံုးေထာင္ေက်ာ္႐ွိေနတဲ့ထိုေနရာကိုသူလံုးဝမသြားခ်င္ဘူး.......သူရရ္....က်န္းခ်န္ရရ္....ဂိုဏ္းသားအခ်ိဳ႕ရရ္....
သူညဘက္ေလးေသရည္ထြက္ဝယ္တာ...ျပန္လာေတာ့ လန္က်န္႔နဲ႔တိုးျပန္ေရာ
ေသရည္အိုးတစ္အိုးေပးတာေတာင္မေက်နပ္တဲ့သူ ပ်ေနာ့္ကိုတိုက္တဲ့သူ႔ကို က်ေနာ္ခုခ်ိန္ထိသတိရမိေသးတယ္
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက မွတ္ဥာဏ္ေတြက မေန႔ကလိုပဲ ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္းမွတ္မိေနတုုန္းပဲ....
YOU ARE READING
ခ်စ္ရဆံုးသူ.(Zawgyi+Unicode)(complete)
Fanfictionဘဝအဆက္အဆက္ လန္ဝမ္က်ီဆိုေသာေကာင္ေလးအား လိုက္႐ွာေနသူ ေဝဝူ႐ွန္း.......