Part-17ဖတ္မရၾကဘူးဆိုလို႔ ထပ္publishထားတယ္ ၾကည့္ၾကည့္ၾကပါအံုးဖတ္ရၾကလား
-----------------------------
"ရြမ္းယီြ ကိုယ္မင္းနဲ႔စကားေျပာခ်င္တယ္ ကို႔ယ္ကိုအခ်ိန္ခဏေပးႏိုင္မလား."
မိုရြမ္းယီြ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့သူ႔အား ၾကည့္ေနတဲ့ လန္ဝမ္က်ီ
"အိုး...မင္းေျပာစရာ႐ွိရင္ေျပာေလ"
"ကိုယ္တို႔ေအးေဆးေျပာမဲ့ေနရာလိုတယ္ေလ"
"ဒါဆို လာေလ က်ေနာ့္ တိုက္ခန္းက အေပၚမွာပဲ"
မိုရြမ္းယီြ က သူနဲ႔ဇီက်င္းေနတဲ့ စံအိမ္ကေနၿပီး ကြန္ဒိုတိုက္ခန္းကိုေျပာင္းလာခဲ့တယ္
"ဆို...ဘာကိစၥလဲ လန္ဝမ္က်ီ "
သူေျပာၿပီး အခ်ိန္အနဲငယ္ၾကာသည္အထိ ျပန္စကားမၾကားရလို႔ လွည့္ၾကည့္ေတာ့ သူ႔အားဝမ္းနည္းေနသည့္မ်က္လံုးေတြႏွင့္စိုက္ၾကည့္ေနသည့္ လန္ဝမ္က်ီကို ေတြ႔လိုက္ရသည္
သူစိတ္ထဲမေကာင္းေပမဲ့မတတ္ႏိုင္
သူ႔ေၾကာင့္အရင္ဘဝက လန္က်န္႔ေသခဲ့ရသည္မလား
သူထိုအရာမ်ိဳးကိုထပ္မလိုခ်င္ သူအရင္က ပါေမာကၡဘဝနဲ႔ေပ်ာ့ညံ့ခဲ့ရသည္
သူလန္က်န္႔ကိုကာကြယ္ခ်င္ေပမဲ့သူအသတ္ခံရလုနီးပါးပဲ
ဒါေၾကာင့္သူသန္မာေအာင္ေနရမယ္"လန္ဝမ္က်ီ'"
"အာ.....က်ေနာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဘာေျပာလိုက္တာလဲ"
"က်ေနာ္နဲ႔ဘာကိစၥ႐ွိလို႔လဲလို႔ "
"ဟို...ဟို"
တကယ္ေတာ့သူ႔မွာဘာကိစၥမွမ႐ွိ သူဒီအတိုင္း ေဝ့ရင္းနဲ႔စကားေျပာခ်င္လို႔သာ
"က်ေနာ့္အထင္ က်ေနာ္နဲ႔ခင္ဗ်ားၾကားေျပာစရာစကားမရွိဘူးထင္တယ္"
"ခင္ဗ်ားကက်ေတာ့္အသိနဲ႔အရမ္းတူတယ္"
"ေအာ္...ဟုတ္လား"
YOU ARE READING
ခ်စ္ရဆံုးသူ.(Zawgyi+Unicode)(complete)
Fanfictionဘဝအဆက္အဆက္ လန္ဝမ္က်ီဆိုေသာေကာင္ေလးအား လိုက္႐ွာေနသူ ေဝဝူ႐ွန္း.......