samurai (nieuw boek)

23

??

ik klim over de schutting en zie een oude schuur, ik zag vanmiddag dat er een tas met veel geld en nog wat waardevolle spullen in werden gelegd.ik breek hem makkelijk en stil open ik hoor een angstig geluid waar is de licht knop? ik sluit de deur en vind de knop, een meisje zit vastgebonden tussen een paar zakken aarde. ze kijkt me bang maar ook boos aan, haar ogen volgen elke beweging die ik maak tot ik bij haar ben, ik haal voorzichtig de tape van haar mond af.

haal me hier weg fluisterd ze met een wanhopige blik, haar neus bloed en op haar wang zit een gekruist litteken haar polsen en enkels zitten onder het bloed en op haar voorhoofd zit een rode met paarse plek. ik probeer haar enkels eerst te bevrijden maar het zit te strak en goed vast,ik doorzoek de schuur en mijn eigen gereed schap.

kenshin

die vrouw is een inbreker maar zet haar leven en vrijheid op het spel voor mij, ze zoekt overal voor iets om mij los te krijgen maar kan niks vinden de glas scherf hebben ze al weg gehaald, ik heb thuis een schaar liggen en een mesje ik kom morgen terug beloofd zegt ze snel als er geluiden zijn in het huis. ik druk snel de tape op zijn plek anders gaan ze weer slaan, de vrouw vertrekt en een van mijn ontvoerders komt binnen, hjij trekt de tpe er pijnlijk vanaf en probeert me eten en drinken te geven ik houd mijn lippen op elkaar ik weet nooit of ze er iets mee hebben gedaan.

de volgende nacht

ik probeer een beetje slaap te pakken tot een geluid mijn aandacht trekt, ah sh*t ... de stem van de vrouw van gisteren herken ik meteen, hoop vult mijn lijf  ik zie dat ze een mesje bij zich heeft. ik zij toch ik kom terug, ze trekt het tape eraf en snijd de touwen nu makkelijk door dat ik dagen zonder eten en drinken heb geleefd ben ik een stuk verzwakt. ze ziet het en ondersteunt me naar buiten, ze helpt me over de schutting en komt daarna zelf.

ze ondersteunt me ik weet niet waar we heen gaan maar het is veiliger daar dan hier, ik struikel maar word opgevangen voor ik de grond raak. de vrouw tilt me op en loopt sneller.

we komen aan bij een politie bureau  ik kan me hier niet laten zien dan word ik opgepakt zegt ze zacht, dan bedenk ik me... wat als ze me herkennen aan mijn litteken, heb je mischien make up in de kleur van mijn huid?? ik denk het niet hoezo? mijn litteken mogen ze niet zien, ik heb wel een pleister mischien is die groot genoeg. ze haalt een grote pleister tevoorschijn en doet hem op mijn litteken. deze is precies jou huidskleur  ik zie het verschil niet zij waarschijnlijk ook niet, bedankt ik buig mijn hoofd als teken van respect zij snpt het en doet hetzelfde.

ik wankel nog een beetje maar kom het bureau binnen zonder te vallen, als de receptioniste me zien schrikt ze even en roept iets naar een agent die net binnen komt, wat is er met u gebeurt vraagt hij geschrokken. ik ben ontvoerd, hoe ben je weg gekomen. er was een inbreker die me opmerkte en hielp weg te komen, ze was bang om opgepakt te worden dus ze zette mij hier af en ging weg, oke snap ik wat is je naam, kenshin. oke kenshin kom maar mee en vertel wat er is gebeurt.

ik heb alles verteld en beschrijvingen van de mannen gegeven de vrouw mag anoniem blijven omdat ze me gered heeft.

oke laatste vraag waar woon je? vraagt hij terweil hij mijn pols verbind japan... japan? ja... hoe kan je zo goed nederlands? ik heb hier een tijdje gewoond.heb je vrienden of familie hier?j-ja ik denk het... hoezo? de laatste keer dat ik ze zag was een chaos. oke kan ik iemand bellen? ik denk even na , alice  mischien. wat is haar nummer?weet ik niet ik heb geen telefoon, maar ik weet waar ze woont. oke zal ik je brengen, graag. hij maakt het einde van het verband vast en dan gaan we op naar alice.