samurai (nieuw boek)

28 na 2 weken

kenshin

ik steun op kenji's schouder en hij helpt me naar katsura's auto hij is gisteren aangekomen, katsura houd de deur open en kenji helpt me in de auto mijn been leg ik gestrekt op de achterbank.

katsura

het doet me pijn om haar zo te zien maar ze leeft nog en kan alweer lachen, na een paar minuten heeft iedereen dag gezegd en kunnen we gaan.

kenshin

onderweg naar het vliegveld val ik in slaap.

ik zit op lutske zonder zadel of hoofdstel we gallopperen over het strand, dan komt kenji erbij en onze pups met hun liefdes.

kenshin...kenshin, ik open mijn ogen en zie kenji en katsura achter hen vliegt net een vliegtuig weg. we zijn er  zegt katsura, kenji plakt eerst de huidskleurige pleister over mijn litteken en helpt dan mij  we hebben 2 krukken of een rol stoel voor je, doe de krukken maar  kenji geeft mij een kruk als ik mijn evenwicht heb krijg ik de andere. het lukt me nu wel zeg ik, we lopen naar de receptie waar de vrouw me bekend voor komt. zo te zien herkent ze mij ook, mag ik je iets prive vragen? wat dan? sorry kenji maar vrouwen ding, oh oke dan wij wachten hier.

op haar naamkaartje staat karin, ik wil je nog eens bedanken. geen probleem en ik ben nu geen inbreker meer het voelde fijn om je te helpen dus nu breek ik in om goed te doen net als robin hood. we lopen weer terug en checken in. we zitten naast achterin het vliegtuig .

na een half uur vertrekt het vliegtuig op naar huis, onderweg zit ik met de display voor mij te klieren. dan zie ik dat er een koptelefoon bij is en zet hem op, ik ga naar youtube en zet een play list op met bts one ok rock en dreamcatcher.

onderweg kijk ik naar buiten  nu is het donker, ik zet mijn stoel onderuit en ga slapen. kenji pakt mijn hand en gaat ook slapen, katsura kijkt naar ons en glimlacht.

na een super lange vlucht zijn we eindelijk thuis, katsura rijd de auto hierheen en helpt me instappen, ik heb van de klas als  afscheids cadesu een telefoon gekregen zodat we elkaar nog kunnen spreken.