[Zawgyi]
argushi pov:
မမေလး...ခဏ....မမေလး.....ဘယ္သြားမွာလဲ....
မမေလး.........
Jennie: argushi...,မွ အသည္းအသန္ ေခၚ
ေနေသာ္လည္း..jen...လွည့္မၾကည့္ျဖစ္....
ဖေနာင့္နဲ႔တင္ပါး...တစ္သားတည္း..က်ေအာင္ေျပး
ေနမိတယ္..ပလက္ေဖာင္းေပၚက..လမ္းေလွ်ာက္
ေနတဲ့လူေတြကိုလည္း..ေသခ်ာမေရွာင္ႏိုင္...မဝင္တို
က္႐ုံတမယ္ေျပေနရတယ္.....
အား.....ေမာလိုက္တာ....ေဟာဟဲ.....
ေျပးရတာေမာလာလို႔...ဒူးေပၚလက္တင္
ၿပီး...ခဏနားၿပီးေနာက္လွည့္ၾကည့္ျပန္ေတာ့...
အား....ရွီး....စိတ္ပ်က္စရာပဲ....အဲ့..argushi..
ကလည္းအရမ္း...ေတြကိုမွကို...ဇြဲေကာင္းေနတာ.
အခုထိလိုက္ေနတုန္းပဲ....
Jen လဲ...ဒီတိုင္းဆက္ေျပးေနရင္..မဟန္ေတာ့မွန္း.
သိေတာ့...ပုန္းစရာရွာၾကည့္လိုက္တယ္...
မ်က္လုံးေလးကို...ေဝ့ဝဲၿပီး..အၾကည့္....တစ္ေနရာ
အေရာက္...jen...မ်က္ဝန္းေတြ ေတာက္ပလာတယ္
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့....jen နဲ႔ မေဝးတဲ့ ေနရာတစ္ခုမွ
ာတနည္းအားျဖင့္...ပလက္ေဖာင္းရဲ႕..ေဘး သစ္ပင္
တစ္ပင္မွာ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ စက္ဘီးတစ္စီးရွိေနတ
ယ္ သစ္ပင္မွာ စက္ဘီးကိုမွီၿပီး စက္ဘီးေဘးနားမွာ
ထိုလူကရွိေနတယ္ တကယ္လို႔ ပလက္ေဖာင္းဘက္
ၾကည့္ရင္ jen သာ ထိုလူေနာက္မွာ ပုန္ေနမယ္ဆိုရ
င္ အမွတ္တမဲ့ ၾကည့္ရင္ jen ကို မျမင္ရေလာက္ဘူး
အဲဒါနဲ႔ပဲ ေပၚလာတဲ့ အႀကံ အမွန္ပဲ ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကို
ကိုယ္ ယုံၾကည္စိတ္ခ် စြာ ထိုလူေနာက္ဝင္ပုန္းလိုက္
တယ္.............
ကဲ....အဲ့မွာ ျပႆ နာတက္တာပဲ ဝင္ပုန္းတာေတာ့
ဝင္ပုန္တာပဲ ေျပးေနရင္းနဲ ဝင္ပုန္းတာဆိုေတာ့ အ
