Unexpected Love

❤️Chapter eighteen❤️

Akala ko sila mama at papa lang ang andoon, ang naghihintya saakin yun pala pati din si lolo nandoon din. Magiging masaya na sana ako dahil akalain mo yun sinalubong nila ako pag uwi pero wala ehh yun man ang gusto kong mangyari na magandang pag salubong saakin pero kabaliktaran kasi sinalubong nila ako mismo dito sa harap ng door upang sermonan tss ang saya diba??

"Joaquin hindi mo na ba kayang ibalik 'yung dating ikaw??" mahinahon na sabi ni mama

"it's still me your one and only handsome son mom"

"Damn it!!! at nakuha mo pang mag biro sa ganitong sitwasyon joaquin ha!!!"

"what??! i'm just telling the truth dad haha" sabay smirk ko ng biglang

~~Pakkkkk~ HA HA HA Kdot sinampal lang naman ako ng nanay ko at mas lalong sumaya ang buhay ko tara celebrate tayo

"Shut up joaquin!!! nakikipag usap kami ng maayos sayo!!kaya wag mong biruruin!!" -mama

"what did you said awhile ago??!! your still the old joaquin?? your still the OLD!! no joaquin You're NEW now!!! bagong joaquin na ang kaharap namin dapat nga diba matuwa kami dahil bagong joaquin na pero wala kabaliktaran!!! nalulungkot kami dahil ibang ibang joaquin na ang kaharap namin asaan na yun dating ikaw yung responsible yung hindi pala sagot yung inaatupag ang pag aaral asaan na joaquin asaan na???"

"then look now yung mga grades mo bagsak na sa bagsak wala ka man lang pakialam!!!! ano sa tingin mo matutuwa kami!!??? Joaquin please lang please lagi ko naman sinasabi sayo 'to ahhh Bring back the old you!!! ikaw lang ang sasalo sa company ng lolo mo please joaquin pleaseee ayusin mo pag aaral mo hindi lang sa pag aaral kung hindi pati ikaw joaquin ayus sin mo sarili mo wag kang mag rebelde dahil lang sa break up niyo ni samantha" and that words hit my heart

"babawi na lang po ako dad"

"babawi??!!! kung kailan nag umalis na ang tutor mo kahit nga yung tutor mo hindi kana kinaya ehhh...kung kailan wala na siya tsaka ka babawi come on!!! buti sana kung kaya mo magisa" sabi ni ate sabay punta sa taas

umakyat na sila mama at papa pero si lolo naiwan lang na nakatayo doon ng iniangat ko ang ulo ko sabay tingin kay lolo isa lang ang sinabi ni lolo na sobrang nasaktan ako "Your disgrace to this family!!!!" kung nakakamatay lang ang mga salitang 'yun siguro kanina pa ako naburol ....kahit sila mama napahinto sa pag akyat ng bigalng narinig nila ang sinabi ni lolo pero wala na talaga silang paki alam saakin dahil dineretsyo na nila ang pag akyat

umakyat na rin ako sa kwarto ko umupo sa sahig napasabunot na lang ako sa buhok ko!!!! hindi ko na alam hinding hindi ko na alam ang gagawin ko

si mama at papa wala ng paki alam saakin si ate hindi na ako kinakausap at ang mas malala si lolo na isang walang kwenta at ikinahihiya ako yun ang tingin niya saakin sa lahat lahat kay lolo ako nasaktan dahil simula bata palang sila ang pinakamalapit saakin pero anong nangyari?? wala na ikinahiya na ako ng sarili kong lolo ang sakit diba.......kung ganito din naman pala edi mas mabuting wag na ako mabuhay sa mundong ito tss

Ayoko na suko na ako Gusto ko ng mamatay

Lewis's POV

"asaan na ba kasi 'yun???"

"ate saan mo ba kasi nilagay 'yun??"

"ehhh nandito ko lang nilalagay mga books ko ehh" ano ba naman kasi yung chemestry book na 'yun nawawala ehh may quiz pa naman kami doon bukas magandang maganda nga itong day na ito para makapag review kasi wala akong pictorial kay ate ina tapos ngayon naman nawawala ihhhhh

"Ate baka wala dito 'yun isipin mo muna mabuti kung saan mo nilagay kung andito 'yun ate edi sana kanina pa nahanap alam mong ang liit liit lang ng bahay natin ehhh"