❤️Chapter nineteen❤️

102 8 4
                                    

Joaquin's POV 

Andito ako ngayon sa coffee cafe na sa kabilang side ehhh merong bar station may sira siguro may ari ng bussiness nito haha just kidding anyway nandito nanaman kami sa bar station kasama ko yung mga monkey kong kaibigan niyaya ko sila dito ng hindi naman ako mag mukhang tanga kakahanap sa kanya.. yes hinahanap ko siya nagbabakasakaling makita ko si Bakulaw dito....tama kayo sa pag kakabasa niyo si Bakulaw ang hinahanap ko hindi si Samantha, well about kay samantha sinusubukan ko na siyangg kalimutan sinusubikan ko palang kaya kahit papaano may natitirang alaala parin niya dito sa utak ko pero wag kayong mag alala susubukan at susubukan ko hangang sa maging bula na langg si Samantha sa isipan ko yung tipong invisible na lang siya saakin....Tama kasi si Bakulaw sa pinapakita ko sa mga magulang ko mas pinipili ko pa yung pineperahn ako kaysa doon sa nagpapakahirap mag trabaho na nag bibigay ng pera saakin 

"Yeahhhhh cheers!!!" sigaw ni Brace at nakipag cheers naman ako sa kanila "himala ata at sinama mo kami dito sa bar mo" sabi ni brace saakin

"bar ko?? sira hindi akin 'to nohh!!" 

"ayyy akala ko sayo na itong bar paano ba naman kasi laging kang nandito akala ko binigay na tuloy sayo hahaha" corny ni brace leche sarap tapon sa taniman ng mais!

"HA HA HA HA TAWA TAYO!" sigaw ni John 

"punta tayo sa coffee station" pag ayaya ni nash si brace ayaw niya sumama dahil hmm alam mo na ayaw niya iwan mga babae dito sa loob ng bar nag mamakaawa pa nga siya na dito na lang kami sa bar ehh pero wala talo siya 4 kami 1 lang siya kaya no choice sumama na siya sa coffee station 

~~coffee station~~

mga 5 minutes na walang nag sasalita saamin "Alam niyo bang Binalak kong magpakamatay kahapon??" 

"WHATTTTT!!!" - sabi ni barce na napakalakas pang bakla yung parang pag sumisigaw yungg mga bakla ganun siya 

*Bussshhhh* nabuga yung iniinom nila John at Grae sa mukha ni Brace parang naligo tuloy si Brace ng alak nag dala kasi sila ng 3 can ng beer dito sa coffee station "Nasisiraan kanaba ng ulo??" sabay na nabuhos yun inumin kay brace pareho pa ng sinabi yung tutoo kambal kayo??

"Gaya gaya ka!!"- John

"hindi ikaw ka--" naputol ang sinabi nila dahil kay Nash 

"Anong nagyare bakit buhay kapa??" ayyy oo nga pala nash andito ka pala noh?? haha gusto ko sana sabihin yan ehh kaso wag na nga lang...si Nash kasi napakatahimik tapos kung mag sasalita pa negative!! hayy

"WOW HA!!! Wagas yung reaction namin kanina may patapon tapon pa ng bear kami nila John may pa bakla effect pa si Brace tapos ikaw ganyan ang reaction mo??" sabi ni grae

"Sino ba nag sabi na magpaka O.A kayo?? ehh kaysa ganun ang raction ko ano magagawa niyo pasalamat kayo nag react ako....Ano na Joaquin bakit ka pa nga buhay ngayon?? Bakit hindi mo na tuloy??ano o sino ang nakapagpatigil sayo??" sasagot na sana ako ng mag salita ulit si Nash "Wag niyo isipin na masama akong kaibigan dahil ganyan mga tanong ko nakakahawa man ang kabaklaan ni Brace ehh sasabihin ko ng gusto ko lang malaman kung bakit nga ba?? in short chismoso ok??"

"ok sabi mo ehh....May bigla kasing dumating ehh itutulo-"

"Tapos??"- Brace,John,Grae...

"ano ba!! yan nanaman tayo sa ''tapos tapos'' na yan ehhh patapusin niyo ako pwede??" para yung 3 parang mga bata na atat na atat yung parang may ibibigay akong chocolate ganun....samantalang si nash sitting pretty lang pero halatang atat din sa kwento ko tsss mga chismoso nga naman ohhh 

"so yun nga balak kong magpakamatay alam niyo naman yung nagyari saain kahapon yung nakita niyo ako diba?? pag uwi ko ng bahay nakaabot nanaman ako ng sermon galing kay mama at papa dahil sa grades ko andoon din si lolo akala ko tatayo lang siya doon pero mag sasalita din pala sa daming pwedeng sabihin yun pa ang sinabi niya sabi niya isa daw akong walang kwenta sa pamilya namin......so yun nga that day broken hearted na nga nasabihan pa ako ng ganung word so ang pumasok sa isip ko magpakamatay na lang tutal wala namang nag mamahal saakin ilang ilang inch na lang sana aabot na sa dibdib ko yung knife pero may isang babaeng dumating kukunin lang sana niya yung librong naiwan niya pero natagalan pa siya dahil saakin nag kasigawan kami nasabihan ko siya ng masasakit. napaiyak ko siya...nasabihan niya din ako ng masasakit pero kahit masasakit yung mga sinabi niya nag papasalamat pa din ako sa kanya dahil sa mga words na yun..iyon ang dahilan kung bakit pa ako buhay ngayon tama siya tama kasi lahat ng sinabi niya kahit nasaktan ako Kaya napaka laking pasasalamat ko dahil sa kanya nalinawagan ako kahit papaano"

Unexpected LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon