Kalbimin çarpıntısı o kadar fazlaydı ki kulaklarım uğuldamaya başlamıştı.Aslinda 14 yaşındayken babam beni tekvando kursuna yazdırmıştı. Yani kendimi koruycak bikaç bişey biliyorum. Ama karşımda 2 kişi var ve tahminime göre silahları da var !
Kendimi birden aksiyon filmlerinden fırlamış gibi hissetmeye başladım. Ve tabanları yağlayıp koşmaya başladım. Ama hesaba katmadığım bişey var . Nereye gidicem ?
Eve gitsem olmaz. Annemi tehlikeye atmış olurum. Ee babama... evet babamın işyerine gidebilirim. Ben kalabalık yerlerden kaçarken peşimden adamlar geliyordu. Sanırım onları farkettiğimi hayla anlamadılar.Tam arkama döndüm ve adamlara baktım o anda bi adam diğerine " Boşver patrona söyleriz " dedi . Diğeride onu onayladı ve gittiler. Hadi canım bu kadar kolaymıydı ?
Hemen taksiye atlayıp babamın işyerinin adresini taksiciye verdim.4 katlı gayet lüks bi binaydı. Ama garip olan babamın ne işle uğraştığı bilmememdi. Patron olduğunu biliyorum ama neyin patronu ? hiçbir fikrim yok.
Hızlıca 4.kata çıktım . Sekreter beni görünce ayağa kalktı. Birkaç kez bu kızı görmüştüm. " Alya hanım ...." daha cümlesinin devamını getirmeden " Babam ? " dedim. " odasında efendim " deyince bişey söylemeden hızlıca içeri girdim. Ve o an içeri girdiğime pişman oldum. Hadi canım şaka demi ?
Babam oturuyordu evet buraya kadar herşey normal . Anormal olan babamın tam karşısında beni takip eden adamların duruyo olması. Ben dehşetle açılmış gözlerimle bakarken babam " bende seni bekliyodum Alya " dedi.
" Bunların bir açıklaması var dimi ? " deyip babamın karşısındaki koltuklardan birine oturdum." Adamlara dönüp " çıkın ! " diye emretti ve adamlar çıktıktan sonra bana döndü.
" Alya onlar benim adamlarımdı. Seni gizlice takip etsinler diye gönderdim ."
"Neden ? " dedim. Beni takip ettirme amacı neydi ?
" Peşinde sana zarar vermek isteyen adamlar var . Bu yüzden o adamları seni koruması için gönderdim. Ama şu salaklar seni gizlice takip edeceklerine sana görünmüşler."
Demekki durumlar bu kadar kötüydü. "Neden peşimde beni takip etmek isteyen adamlar var ?" Sesim oldukça kısık ve soğuk çıkmıştı." Benim yüzümden " dedi ve derin bir nefes aldı. Can çekişiyor gibi bir hali vardı. " Benden intikam almak için senin üzerine oynuyorlar " dedi.
Derin bi nefes aldım. " Peki bu ne kadar sürecek " dedim . Gerçekten daha fazla zaman geçmeden sıkıldım. Merakla cevabı bekledim ama keşke beklemeseydim.
"İki taraftan biri ölene kadar "
-----
Gözlerimi yavaşça araladım. Başım çatlıyordu. Dün olanlar aklıma gelince irkildim. Zaten babamın en son söylediği söz" iki taraftan biri ölene kadar" olmuştu .Sonrada ben eve gelip direk yatmıştım. Banyodaki rutin işlerimi tamamladıktan sonra üzerimi giydim ve saçıma fön çektim. Kafamı dağıtmak için yapıyorum yanlış anlaşılmasın .
Hafif bi eyeliner çektikten sonra toparlanıp okula gittim.
Dalgın bir şekilde okulun bahçesine girdim. Çardakların ordan geçerken Meriç, Giray ,Dağhan ,Yağız ve Yankının olduğu çardaklardan birine gözüm takıldı. Aslında onlara beş silahşörler diyebilirim. Yanlarına gidip " Günaydın ! " dedim. Olanları unutmak istiyorum bunun için neşeli davranmak kolayıma geliyor.
Hepsi ayrı alemlerdeydi. Başlarını telefondan kaldırıp Günaydın dediler. Meriç " Gelsene kız " dedi. Gülümsememe engel olamayarak boş olan yere oturdum. Giray " Bu sene yeni misin ? " dedi. Evet bu soruyu şu an beklemiyordum. O sırada Yankı gözlerini bana dikti . Sanırım o da merak ediyordu. " Hayır ama bir buçuk sene ara vermek zorunda kaldım " dedim. Yağız " Neden ?" dedi. Sonra " Tabi özel değilse " dedi.
Söylemem sıkıntı olmazdı . Zaten okulun yarısı biliyor. " Ben bir kaza geçirdim tam bir buçuk sene önce . 428 gün bilincim kapalı uyumuşum " dedim. Dağhan " Hadi canım ciddi misin ? " dedi. Hepsi şaşırmıştı. Başımı sallayıp gülerek "hiç olmadığım kadar "dedim. Yankı hayla bana bakıyordu.Ve beni şaşırtacak bişey yaptı. " Peki ne zaman uyandın ? " Evet bu soruyu soran oydu. Ama pek umursamaz bi tavrı vardı.
" Pazar günü " dedim . Meriç " Yani 3 gün önce mi ?" dedi . Yankı " yani o uçurumda karşılaştığımız gün " dedi. Gözlerimi kaçırarak " Evet " dedim.
Dağhan " Ne uçurumu lan ?" dedi. Bi an o haline gülmek istedim.Ben Yankı ne cevap vericek diye merak ederken Yankı birden Dağhan a öyle bir bakış attı ki Dağhan susmak zorunda kaldı. Evet anlaşıldığı gibi bu gurupta Yankının sözü geçiyor.
Çantamı aldım ve " Ben sınıfa çıkıyorum " dedim. O sırada Yağız " hangi sınıf? " dedi. Gülümseyerek "12-B " dedim ve ardından sınıfa ilerledim.
-----
Tüm gün boyunca gıcıklıgına peş peşe konulmuş tüm dersleri sıkıntıyla dinledim.Ama sonuç sıfır. Hiçbir bok anlamadım. Mirayla çantamızı toplayıp kendimizi bahçeye attık. O sırada Buğra bize doğru geliyordu. Mirayla ufak bir bakışmadan sonra Buğra yanıma gelmişti. " Merhaba kızlar " dedi . Bizde ona merhaba dedik ardından o " Eğer size uyarsa kahve içmeye gidelim mi ? " diye sordu çekinerek.Ben tam ben gelemem diyecektim ki o sırada Miray" benim eve gitmem lazım ama Alyanın işi yok siz gidin. Dimi Alya ? " dedi. Tam hayır diyecekken Buğranın mutlu olduğunu görünce " Ya tabi biz gidelim o zaman" dedim. Ben bide bu kızı arkadaş diye besliyorum ya !
Buğrayla saati ve yeri konuştuktan sonra ayrıldık. 1 saat sonra SHY kafede !
Mirayla birlikte bizim kapının önüne gelince hemen içeri koştum. Hemen hazırlamaya koyuldum diyemiycem . Odamada oturup kitap okudum. Zaten içimden hiç gitmek gelmiyordu.
Buluşma saatimize 20 dakika kala hazırlamaya başladım. Üstüme kalçamın biraz altında biten mavi bir kazak altına da kalın bir tayt giydim. Bu arada benim en sevdiğim renk mavi hatta odamda dolabımda ve halımda mavi ve krem karışımı. Herneyse saçımı da topuz yaptım ve işte hazırım.
Tedirgin bir şekilde cafeye girdim. Tedirgin olma sebebim dünkü olanlardı.Ve ister istemez arkama bakıp duruyorum.Sonunda cafenin içine girdim ve masanın birinde gözüme çarpan Buğrayı görüp yanına ilerlemeye başladım. "Selam !"dedim gülümsemeye çalışarak. O da gülümseyerek karşılık verdi.Sandalyeyi çekip oturdum. İçerisi düne göre daha kalabalıktı.Garson yanımıza geldiğinde ben sıcak çikolata , Buğra ise kahve istedi.
"Mirayla aynı okulda olduğumuzu bilmiyodum. Ilayda da mı bizim okulda ?" dedi.
"Hayır Ilayda özel okulda okuyor " dedim."Anladım" dedi . Ardından ilk gördüğünde beni nasıl tanıdın? Çoğu kişi tanımıyo." dedi .
"Bilmem bakışlarından sanırım " dedim. Birkaç dakika konuşmadan içeceklerimizi içtik.
O sırada tam arkamda iki adamın sesleri kulaklarımı doldurdu...
Evet arkadaşlar bu bölümde böyle bitti. Bakalım o adamlar ne ayak ?
Bu arada benle tanışmak isteyen olursa mesaj atsın.Oy ve yorumlarınıza ihtiyacım var !
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UÇURUM
RomanceHerşeyden habersiz bir genç kız. Aslında etrafındaki herkez tarafından kandırılmış.Yaşadığı herşey bir yalandan ibaretmiş. Ta ki gerçekler gün yüzüne çıkana kadar.