Sun And Moonlight

0.2

medya okyanus-

açsam mı? açmasam mı? diye düşünürken parmağım yeşil tuşa tıkladı.

"güneş.. gerçekten sen misin?" cevap veremedim. evet benim, burdayım diyemedim.

"lütfen eğer sensen.. cevap ver sana ihtiyacım var.." bu cümle kalbimi yakmıştı.

"ağlama.." ağladığımı yeni fark etmiş hızlıca göz yaşlarımı silip konulmaya başlamıştım.

"seni çok özledim..."

uzunca bir sessizlik ve yüzüme kapanan
telefon...

------‐----‐-------------------------------

o gece hiç uyumadım. ağlamadım da. haklıydı 3 yıl önce öldüğü sandığı sevgilisi bir anda karşısına çıkıp "seni çok özledim" diyor. belki beni çoktan unuttu.. belki hayatında başka biri var.

------‐----‐-------------------------------

saat sabah sekize gelirken Su'ya mesaj attım.

güneş: su ben çok iyi hissetmiyorum okula gelmeyeceğim.

su: ne oldu kuzum, iyi misin?

güneş: şimdi konuşmak istemiyorum.

------‐----‐-------------------------------

uyandığımda saat 15.00'a geliyordu. Su okuldan çıkmış olmalıydı telefonumu çıkarıp Su'yu aradım. telefonu ikinci çalışta açtı.

"efendim gün ışığım."

"okuldan çıktın mı?"

"evet, sana geliyorum şimdi."

"tamam, görüşürüz"

"görüşürüz gün ışığım."

------‐----‐-------------------------------

"anlat şimdi, ne oldu."

Su'ya her şeyi eksiksiz bir şekilde anlatıp tepkisini bekledim fakat şaşırmamıştı.

"arel mi?"

"evet?"

"okula iki yeni öğrenci geliyormuş."

"arel ile ne alakası var?"

"gelenlerden birinin adı arel, diğerinin adı okyanusmuş.."

------‐----‐-------------------------------

normalde bölümü 2 gün önce atacaktım ve bilgisayardan yazmıştım harfleri çok değişik bir şekilde gösteriyordu bende atmak istemedim. kendinize iyi bakınn.♡