İşte o beklediğim mesajdan sonra her şey değişti..
Nereden bilebilirdim ki böyle basit bir mesajın hayatımda çok şey değiştireceğini. O gün sohbet etmeye başladık, konular konuları kovaladı sonrasında ise buluşma kararı aldık ve sahilde bir kafe de oturduk. Onu gördüğümde sanki içimde bir şeyler kıpırdadı. Oysaki bir kalbim olduğunu ben çok uzun zaman önce unutmuştum. Onu gördüğüm ilk an fotoğraflardan daha yakışıklı olduğunu düşündüm. Her şey bir iddia uğruna başlamıştı ama hayatta bazı şeyler tesadüf değil kaderdir. Bunu onu gördüğümde anladım. Zaten gözlerine bakınca girdiğim iddiayı çoktan unutmuştum. Onda büyülü birşeyler vardı keşfedilmeye bekleyen beni bir kara delik gibi kendine çeken. İşte şimdi bir rüyaya başlıyorduk..
~BİR SÜRE SONRA~
Bu onunla görüşeceğim 2. buluşmaydı. Kalbim uzun süredir böylesine heyecanlanmamıştı. 2 saattir dolabın önünde ne giyeceğime karar verememiştim. Yarım saat içerisinde evden çıkmazsam buluşacağımız yere çok geç kalacaktım. Neyse ki son anda artık ne giyeceğime karar verip evden çıkmayı başarabilmiştim. Yol boyunca onu düşündüm, gözlerini ve beni etkileyen o gülüşünü. Buluşacağımız yere geldiğimde gözlerim onu aradı ve işte tam karşımda yine o muhteşem gülüşü ile bana bakıyordu. Allahım sanırım kalbim duracak.
Uzun bir dolmuş yolculuğundan sonra vakit geçireceğimiz yere gelmiştik. Karşısında küçük bir kız çocuğu gibiydim. O anlattı ben dinledim.
Ben onu büyülenmiş bir şekilde dinlerken, ince parmaklı ellerini saçlarıma uzattı. Bir tutam saçımı kulağımın arkasına sıkıştırarak yüzümü okşadı. Sonra çekingen ve yavaşça dudaklarıma doğru yaklaştı işte o an şu sözler döküldü dudaklarından.
- Yumuşacık saçların ve çok güzel gözlerin var.
Yüzüme o kadar yakındı ki nefesini yüzümde hissediyordum. Kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Ağzımı açıp söylemek istediğim çok şey vardı ama ben sadece "teşekkürler" diyebildim, resmen büyülenmiştim.
Sabah uyandığımda başucumda onu beni seyrederken buldum. Bu bir rüyaysa ben hiç uyanmamalıydım. Küçük bir kız çocuğu gibi yatağın ucuna oturdum ve gözlerine baktım. Öyle büyülenmiştim ki, ağzımdan nasıl bir cümle çıktığına hiç dikkat etmedim.
-Biz şimdi sevgili miyiz?
Tabi ben bunu sorduğum gibi o kocaman bir kahkaha patlattı.
"HAHAHA sen ne kadar masumsun öyle :) Evet sevgiliyiz"
İşte tam bu noktada film koptu bende. Evet aşık olmuştum. Hemde öyle bir olmuştum ki.
Eve dönüş yolunda metro da hemen ilk kavgamızı kopardık bile.
-Sen benimle niye fotoğraf çekilmiyorsun ?
"Güzelim bi dur çekiliriz neden trip atıyorsun bakayım sen"
-Hadi çekilelim o zaman.
Nitekim çekildikte. O zamanlar çok sevdiğim, yıllar sonra bana acı verecek o ilk fotoğrafı....
