V Timing

VI

Umiiyak na si Seunghyun as the gayngsters beside her couldn’t do anything about it. Nalaman na ni Seunghyun ang pakay talaga ng mga bida natin sa kanya, pero hindi naman yun ang masakit. It was the fact na bading ang crush niya! Kaya pala, she didn’t even stood a chance even once! Kahit lahat ginawa niya hindi siya tinignan ni Jungkook. ..

“Sorry I didn’t really mean to say it at this early..” Sabi ni Suga na kanina pa din tahimik dahil sa kasalanan niya.

Umiiyak pa din si Seunghyun. Walang kamalay malay si Jimin na nakatulog na pala sa upuan niya. Si J-Hope gusto na ding umiyak dahil naaawa siya kay Seunghyun. Gosh this is like watching a drama.

“Okay lang ‘yan Seunghyun, kaya nga andito kami eh.” Jin said, trying to console the girl pero kahit anong sabihin niya pa eh wala naman ding nangyayari kaya napaslumped na lang ito sa upuan as he give up on trying, iiyak na lang na din siya.

Rapmon heaved a deep sigh walang masabi. He was so move with her crying. Grabe first time niyang makakita ng babaeng umiiyak and he feel so useless because he couldn’t do anything about it. Hanggang rap lang talaga ang kaya niya at sa tingin niya Seunghyun isn’t the type to like hearing raps while crying, baka mag-asawang sampal lang ang maabot niya. He wouldn’t want to take the risk.

So si V na lamang ang last man standing. Ano bang gagawin niya? Gusto niya ng umuwi pero ng dahil kasi sa nalaman pa ni Seunghyun ang pagkabading ng kaibigan niyang si Jungkook, mukhang malelate pa siya ng uwi at hindi na mapapanood pa ang kanyang paboritong anime.  

Kanina pa hindi nagsasadyang tumingin si V kay Seunghyun na nasa tabi niya lang. Ayaw niyang makita kung pwede nga lang hindi niya din marinig eh. Naiinis lang kasi siya.

“Taehyung… /sniffs/” Biglang salita ni Seunghyun sabay hinila ang t-shirt ni V asking him to look at her.

Nagulat sina Rapmon sabay tumingin kay V. Si V naman walang pakielam na sumagot lamang.

“Ano?”

“/sniffs/ Hindi… mo /sniffs/” Umiyak ng muli si Seunghyun hindi matapos tapos ang sasabihin.

Nakahawak pa din sa manggas ng t-shirt ni V si Seunghyun. Syempre nararamdaman ni V yung intensity ng pag-iyak nito yung paggrasp nito sa manggas niya na kulang na lang matanggal na.

Grabe mas masakit ba talagang masaktan ang mga babae?

He sneak a glance on her na nakapatong ang ulo sa table habang nakahawak sa kanya ang isang kamay. To his relief buti na lang at hindi niya makikita ang mukha ni Seunghyun, maiinis lang siya.

Tumingin si V sa mga kaibigan niya na mukhang iiyak na din any time soon. Bigla na lamang naalipungatan si Rapmon at napatingin muli kay V.

With Rapmon’s nanglulumong mga mata, “V ikaw na bahala sa kanya. Hindi ko na kaya eh.” Tumayo ito at nag walk-out dahan dahang hila hila din ang upuan ni Jimin kung saan ay nakatali pa din ito. “Uwi na kami ni Jimin. I’m really sorry.”

“Me too.  I’m really sorry Taehyung just call me if you’re still a live by morning. Bye”

“I think if I’ll stay here any longer I’ll suffer from a mental breakdown.”

“Sama mo na ko sa’yo J-Hope. Sorry V, I can’t stand it any longer either.”

Naiwan ng mag-isa si V kasama si Seunghyun na maririnig mo pa rin ang faint sounds ng pagiyak.

Ganto talaga siya kaseryoso kay Jungkook?

Hindi niya lubusang maisip na ganto pala ang mga babae, ganto ka babaw.