Şaşırmamıştım çünkü biliyordum bende onu özlemiştim Ryan'dan ayrıldım ve onun önüne doğru ilerledim kendimi zor tutuyordum hem ağlamak konusunda hemde sarılma konusunda veeğ daha fazla dayanamadım üstüne resmen atladım elleri salise bili sürmeden belimi buldu kokusunu özlemiştim kafasını boyun girintime soktu ve fısıldadı
''seni özledim meleğim''
''bende seni''
şuan hiç birşey düşünmüyordum beni bıraktığını 'zorunlu olduğunu',etraftakileri,her şeyi unutmuştum o ve ben vardık böyle mutluydum ama ayrılmamız gerekti.
''acıktım'' dedim sırıtırken.
''tanrım yıllardır bu anı bekliyorum ve sen acıktın mı?'' dedi şaşkınlığını saklamadan.
''bende bekledim hatta ne kadar çok beklediğimi bilemezsin tamam mı?''
''dess b-ben''
''ah tabi sen üzgünsün evet ama ben dahada üzgünüm neler yaşadığımı kise bilemez benim juzzy''
''eskisi gibi'' dedi. Ona juzzy derdim ve yine dediğim için şaşırmıştı ama yumuşamamalıydım bu olmamalıydı.
''hiç bir şey eskisi gibi olamaz artık''
''seni seviyorum ama''
''bunu şimdi söylemen hiç birşey değiştirmez ama yıllar önce söyleseydin her şey çok daha değişik olabilirdi!!'' diye bağırdım.
''ben senden ayrılmak istemedim zorunluydum ç-çünk-''
''çünkü ne? justin! çünkü ne? ünlü olmak için mi? arkadaşlığımız bozulmasın diye mi? hah. Sende biliyosun ki bunlar bir bahane olmaz. Asla olamaz sen değiştin eski kidrauhl yok! Sen başkalarıyla ilgilenirken başkalarıyla çıkarken kimi düşündün? beni mi? beliebers mı ? aileni mi? benim de bizim de kalbimiz var arkanda bıraktıklarını düşün.''
Bişey diyemiyordu çünkü artık patlamıştım ben ona hayatım boyunca asla bağırmamışrım sesimi yükseltmemiştim bile.
Burnumu çektim ve içeri doğru yol aldım.
Bizimkiler bahçeye çıkmıştı yalnızdık yani yineee.Masayı düzenlemeye başladım beni gözleriyle soyuyordu adeta.Ayak sesleri duydum ve tahmin etmediğim şekilde yaptığı şey beni şaşırtmıştı.
