Çetem sokakları güvenli tutarken ben ailemin yanına gitmiştim.Yeni çete ben dahil 8 kişiden oluşuyordu.Gönül rahatlığıyla ailemin yanindaydim.Ama bir endişe içimi kemiriyordu.Ya yeterince güçlü değillerse?Ya onları yapamayacakları bir seye zorluyorsam?Bu endişe icimi kemiriyordu.Ailemle olmanın tadını cikaramiyordum ve yeni çetemin sonunun da kötü olmasını istemiyordum.Bu çok kötüydü ama mecburdum buna,ailemi seviyordum.Onlarla biraz vakit geçirmek istiyordum.Artık çeteyi düşünmeyi bırakıp ailemle zaman geçirmek istiyordum.Guzel bir gun geçirdik ve eve dondüm.Hepsinin cesedi yerdeydi."Bu olamaz,OLAMAZ" terleyerek uyandım.Çetemin sonu beni endiselendiriyordu ama katlanacaktim,katlanmaliydim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben Kurtarıcınızım
مغامرةBir iblis sayesinde artık çok güçlüyüm ve sizinki için kendi hayatımı feda etmeye hazırım!
