Denizaltı

Bu dünyadaki Phoebe Kim?

Klaus beni eve bırakırken konuşmamış; bende onu izlerken konuşamamıştım. Böyle bir insan gerçekten var olabilir miydi? Yüzü, daha doğrusu her şeyi çok çok güzeldi. Felsefeciler bu adamı görüp güzelliği tanımlamıştı muhtemelen. Keşke onun ilgisini çekebilecek kadar güzel olsaydım. Boyum uzun değildi, bacak boyum öyle mankenlerdeki gibide değildi. Fizigim ise..  sıradandı. Hatta tombul sayılırdım. Eskiden kiloluydum ama zayıflamıştım. Tek güzel yanım kızıl saçlarımdı o da dümdüz olduğu için dikkat çekmiyordu. Özel hiç bir şeyim yoktu yani kısacası. Klaus gibi bir tanrının karşısında şansım - zirilyon falandı. Klaus'a bakmaktan bir iki kere düşecektim az kalsın. O sırada da küfür etmiştim. Demistim ya; hanımefendi değilim.
Klaus ise sadece sırıtmıştı. Insan bir yardım ederdi.
Evet bazen kim olduğunu unutuyorum.
Yol kısaydı, hemen gelmiştik. Teşekkür edip hemen eve kaçmıştım.
Kötü bir şey diyecek diye korkmuştum.
Bir daha karşıma çıkma, gibi bir şey...
Şekeri biraz zor sokmuştum eve. Cinsiyeti erkek ve köpek olmasına rağmen o bile etkilenmişti galiba klaustan.
Klaus şekeri bile sevmemişti. Kim böyle tatlı bir köpeğe karşı koyabilirdi ki?
Soğuk şey.
O yorgunlukla yatağa yattığım gibi uyumuştum.

🦄🦄🦄🦄

Sabah annemin nazik nidasıyla uyandım. Gerçekten nazikti.
Hangi anne sabah kaldırırken nazik olurdu ki?
"Hmm," dedim gözümü açmadan.

"Hadi phoebe geç kalacaksın. Ian ve daphne gelecek," dediğinde gözümü korku filmlerindeki gibi birden açtım.

"Nereye??" Dedim biraz yüksek sesle.

"Okula??" Dedi göz devirerek. "Bu günlerde çok dalginsin canım. Balık hapı içmelisin " diyerek söylene söylene çıktı.

Evet.. nasıl da tahmin etmemiştim. Bu phoebe ile aynıysak okul durumumuz da aynıydı.  Ah be cadı, bir iyilik daha yapıp beni üniversiteye yollayamaz mıydın?
Neyse ki Ian ve daphne bana yardımcı olurd-

Aman tanrım.

Birden ayağa kalkıp şaşırdığım da her zaman yaptığım gibi neredeyse kuş dansı gibi bir şey yaptım. Nasıl bir şey olduğunu sormayınız.
Anlatılmaz, yaşanır.
Her neyse.. ben Ian ve daphne'yi tanıyordum. Yani nasıl anlatabileceğimi bilmiyorum ama... bir şekilde tanıyorum. Sanki uyuyunca anılar yüklenmişti beynime.

Tam kesin değillerdi ama.. ha! Buldum.
Hani biriyle tanışırsınız ve kanınız hemen ısınır ya, sanki daha önceden tanışmış gibi hissedersiniz? Onun biraz daha yoğun bir hissiydi.
Onları sanki benim arkadaşımmış *aslında teknik olarak oyleydi* gibi  seviyordum, bunu hissedebiliyordum.
Dostum, işin içine sihir girdiğinde her şey çok karmakarışık oluyor.
Benim gibi yarım zeka bunlarla nasıl baş edecek orasını hiç bilmiyorum!

🦄🦄🦄🦄🦄

Hemen üstümü değiştirip,saçlarımı örmüştüm. Bu dünyadaki phoebe ile tarzlarımız birebir aynıydı demiş miydim?  Umarım ders konusunda da böyledir. Çünkü matematik ve ya fiziği hangi dünyada olursam olayım yapamam.
Üstüme rengarenk bir tişört, altıma da düz bir etek giymiştim. Çorap olarakta biraz uzun yine renkli bir kombin yapmıştım. 
Umarım abartılı olmamıştır.
Ama bu dünyada rahat olacaktım, 1. Yaşamımda, artık böyle diyeyim, her şeyi kafaya takar, stres yapardım. Gerçi yapılmayacak gibi de değildi ama.. Bu dünyada her zaman olmak istediğim kişi olacaktım.
Evet, olacaktım.

O sırada pat diye kapım açılınca biraz irkildim.
Bir kız bir erkek girdi içeri. Ikisi de gülüyordu ve sarışındı. Kız biraz uzun, kıvırcık saçlıydı ve tatlıydı. Öyle havalı bir tip değildi,samimiydi, bunu hemen anlıyordunuz.
Erkek ise yine sarışındı ve saçları biraz uzundu, neredeyse omuzlarına geliyordu, böyle saçlara bayılıyorum, ve saçları kıvırcık değildi ama dalgalıydı, bu da güzel bir görüntü vermişti.. yakışıklıydı.

Ama kalbim dolu...

O değilde umarım sevgilim yoktur. Kimsenin kalbini kırmak istemem çünkü sevgili yapacak değildim.

Benim bir beyim zaten vardı!

"Aloo,dünyadan phoebeye??" Dedi kız, yani daphne. Dediğim gibi hemen kanım ısınmıştı. Değişik bir duyguydu.

"Hı??" Dedim biraz öküzce.

"Uykusunu alamamış yine, kızım bir kerede erken uyu," dedi erkek, Ian.

Onu onayladım. "Aynen çocuklar, uykum varr. " dedim samimice ve ekledim. "Çocuklar sevgilim yok değil mi?? " Dedim pat diye. Dediğim gibi oluruna yaşa gitsin..

Güldüler. "Nerede?? Kimseye yüz vermiyorsun buz kraliçesi," diye takıldı lan.

Daphne,  "neyse hadi geç kalacağız." Dediğinde, "şey, benim hafızam şu aralar kötü. Ders programını falan her şeyi unuttum. Yardımcı olsanız? " Dedim şirince.

Daphne garipsesede yardımcı olarak çantamı hazırlamama yardim etti ve ders programını da mesaj olarak attı. Her şeyi alarak, hemen adapte olurum böyle işte, çıktık.

"Ee, kahvaltı?" Dedim. Ne var? Açlığa hiçç gelemem.

"Okulda yaparız, bu arada yarın da dans var. Sakın unutma provayı, " dediğinde gözlerim parladı.

"Dansa mi gidi- yani yarın mıydı? Bak unutmuşum. Sağ ol hatırlattığın için. Aslında bir şey diyecektim. Anneme söylemeyin ama, ben iki gün önce koşu yapayım dedim, o sırada da düştüm ve başımı çarptım.. merak etmeyin bir şeyim yok ama o günden sonra biraz sersemledim doğal olarak. Bir de yorgunluk derken.. " diye geveledim.
Dünyanın enn kötü yalancısıyım.
Ikisi de garip garip baktı. Fayom ortaya hemen çıkacaktı sanırım.

"Iıı, tamam. Bu okula yeni yazıldın daha 1 hafta oldu ve biz arkadaş olduk. Şuan başka arkadaşın yok, hemen arkadaş olmayı sevmezmissin. Öyle diyordun. Dansa gidiyorsun, yeni başladın, edebiyat dersi falan alıyorsun.. Aslında iyi olduğuna emin misin? Efsane garip bir durum," dedi daphne. Ian ise ona katıldı.

Aklıma bir fikir gelmesiyle gülmeye başladım.

"Kandırdımmmm. " dedim oyuncu bir edayla.

En azından bir şeyler öğrenmiştim. Bu okula yeni gelmem benim için bir avantajtı. Kimse değiştiğimi fark etmezdi.

"Ahh, iğrenç bir sakaydı, bir an beyin sarsıntısı geçiriyorsun sandık," dedi Ian ve arabaya bindi.  Arabası da yakıyordu.

Ben de bindim ve camımı açtım.

"Öyle şeyler yaparım arada. " dedim.

Evet, ve şimdi gerçekten hayatıma  başlıyordum. Korkutucu olsa da güzeldi..

Bakalım insanlar yeni phoebe'yi sevecek miydi?  Hemen arkadaş olmamak falan bana göre değildi.

Çünkü bebek, hiç sınır tanımak istemiyorum!