အျပာေရာင္ျခယ္မိုးထားတယ့္ေကာင္းကင္ႀကီး၏တိမ္တိုက္တိမ္စမ်ားသည္ေလယူရာသို႔တစ္စစေရႊ႔လ်ားသြားလာေနသည္။
မိုးအကုန္ေဆာင္းဦးဝင္ကာစရယ္ဆိုေတာ့ေလေျပေလေသြးေလးေတြကလည္းျဖည္းညင္းစြာတိုက္ခတ္လ်က္ပင္။
က်ေတာ္ႏူတ္ခမ္းကိုပါးမို႔မို႔သို႔ေရာက္သည္အထိ
ျပံဳးလိုက္ရင္း^^^
မနက္ခင္းအ႐ုဏ္ဦးစတင္ကတည္းက
ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာကိတ္မုန္႔၏အနားသတ္
ကၿပီးစီးေတာ့မည္မဟုတ္လား။
ေရာင္စံုအသီးေလးေတြအေပၚ
ခရင္ေလးအားတင္လိုက္ၿပီးသည္
ႏွင့္က်ေတာ္အသက္ကိုပင္ခပ္ဝဝ
႐ူထုတ္လိုက္သည္။
႐ွိ႐ွိသမ်ွအေၾကာအခ်ဥ္မ်ားအားဆန္႔ထုတ္ရင္း
အျဖဴေရာင္စာပြဲသန႔္သန္႔ေလးေပၚမွာတင္ထား
တယ့္ဖုန္းscreenကိုလက္ျဖင့္တစ္ခ်က္ထိလိုက္
ရင္းအေပၚဆံုးကနာရီကိုၾကည့္လိုက္သည္။
ေစာေစာထၿပီးလုပ္တာေတာင္မွ
အခ်ိန္ကမလံုေလာက္ေခ်။
ၿပီးစီးသြားေသာကိတ္မုန္႔ေလးအား
အိတ္ေလးထဲသို႔အျမန္ထည့္လို္က္သည္။
အိမ္ေ႐ွ႕မွာ႐ွိတယ့္အျပာေရာင္ျခယ္မိုး
ထားေသာစက္ဘီးကေလးအားအျမန္
ထုတ္ရင္း~~~~~
ေနာက္က်လို႔မျဖစ္ဘူးေတာ္ၾကာperthက
စိတ္ဆိုးေနမွာ~~~~
"ဒါကဘယ္သြားမလို႔လဲ"
စက္ဘီသံေၾကာင့္maeၾကားသြားတာထင္တယ္~~~
"ဘယ္မွမဟုတ္ပါဘူး...perth တို႔အိမ္သြားမလို႔ပါ."
"ေသခ်ာၾကည့္သြား..
လမ္းႀကိဳလမ္းၾကားၾကည့္ဦး"
"ဟုတ္mae"
စက္ဘီေပၚကေနအေနာက္ကိုသမင္ျပန္
ျပန္လွည့္ၾကည့္ရင္းေျပာလာတယ့္
သားကိုmaeကၾကည့္ကာ~~~~
"ဒီကေလးႏွယ့္ေတာ့မလြယ္ပါလား"
အခ်ိန္နဲ႔အၿပိဳင္စက္ဘီကိုနင္း
ရတာဆိုေတာ့သိပ္ေတာ့မဟန္လွေပ
သို႔ေသာ္လည္းပဲperthမ်က္ႏွာညိဳးသြားမွာ
စိတ္ဆိုးသြားမွာေတာ့က်ေတာ္လံုးဝမလိုလား
ေပ။
သူစိတ္ေကာက္ရင္တစ္လေလာက္စကား
မေျပာဘူးအယ့္အခ်ိန္ေတြဆိုသိပ္ဝမ္းနည္း
ခဲ့ရတာ~~~~
YOU ARE READING
မ်က္ေတာ္ရယ္ေျပေစလို
Romanceအခ်စ္ဆိုတာကိုငါဟာေပါ့ေပါ့တန္တန္ပဲေတြးခဲ့မိတယ္ အခ်ိန္ကာခၾကာသည္အထိမင္းရဲ႕အခ်စ္ေတြကိုလ်စ္လ်ွ႐ူထားခဲ့တယ္ အယ့္တြက္ငါရခဲ့တယ့္ဆုလဒ္ကမင္းရဲ႕အမုန္းေတြပဲျဖစ္ေနခဲ့တယ္ ေက်းဇူးျပဳၿပီးအမ်က္ေတာ္ရယ္ေျပပါေစေတာ့
