မ်က္ေတာ္ရယ္ေျပေစလို အပိုင္း(2)

284 25 1
                                    

ႉႏုႏုဖတ္ဖတ္မ်က္ႏွာေလးေပၚမွာ
က်ေရာက္ခိုနားေနေသာေခြၽး
စက္ကေလးမ်ားအားမနာလို
ျဖစ္႐ုံမွတစ္ပါး......

ေဘးကေနေငးၾကည့္ေန
႐ုံမွလြဲ၍တစ္ျခားေသာ
အခြင့္အေရးမ႐ွိသူမို႔....

ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္
နားၾကပ္တပ္ကာေဘာင္းဘီအိပ္
ထဲလက္တည့္ထားတက္တာသူ႔
မူပိုင္အက်င့္တစ္ခု.....

သီခ်င္းမ်ားသာသူ႔ဘဝလို႔
မွတ္ယူထားေသာသူ....
ကမာၻႀကီးႏွစ္ျခမ္းကြဲသြားရင္
ေတာင္သီခ်င္းေတြ႐ွိတယ့္အရပ္မွာ
ေန႔မယ့္သူ.....

က်ေတာ္ပါးမို႔မို႔သို႔ေရာက္သည္
အထိအျပံဳးမ်ားဖန္ဆင္းလိုက္ရင္း^^

"Perth မနက္ျဖန္အားလားဟင္????"

သူနားၾကပ္ကိုျဖဳတ္လိုက္ၿပီး
က်ေတာ့္ဘက္ကိုလွည့္ကာ...

"မအားဘူး"

"ေအာင္းဘာလို႔လဲ"

"မင္းမို႔လို႔မအားတာ"

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္~~~~~

က်ေတာ္လည္းသူတြဲခဲ့တယ့္
မိန္းကေလးေတြလိုလက္ေမာင္း
ကိုကိုင္ၿပီးခြၽဲႏြဲ႔ခ်င္ေပမယ့္.....

က်ေတာ္သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီး~~~~

"ဒါဆိုဘယ္ေန႔အားလဲ"

သူက်ေတာ့္ကိုစိတ္ပ်က္သလိုမ်ိဳးၾကည့္ေသာ္လည္း
က်ေတာ္ကေတာ္တစ္ျပံဳးျပံဳးနဲ႔ရယ္.....

"ဟက္"

သူဆီကခပ္သဲ့သဲ့ရယ္သံအခ်ိဳ႕

သူရြဲ႔ၿပီးျပံဳးလိုက္တယ့္အခါထြက္ေပၚ
လာတယ့္သတက္ခြၽန္ခြၽန္ေလးေတြက
တစ္ခဏတာျမင္ရၿပီး.....

သူ႔ႏုတ္ခမ္းဖူးဖူးေတြေအာက္မွာ
ျပန္ေပ်ာက္သြားရျပန္တယ္.....

"မင္းနဲ႔ဆိုဘယ္ေတာ့မွအားမွာမဟုတ္ဘူးoki"

တည္ၿငိမ္တယ့္ေလသံနဲ႔
မာေက်ာခက္ထန္တယ့္
အသံျသျသတို႔ကက်ေတာ့္
အားလႊမ္းမိုးလ်က္....

သူဆီကဒီလိုၾကားရတာ
တစ္ခါပင္မကေတာ့တာမို႔
နာက်င္မူ႔ကသိပ္မ႐ွိေတာ့သလို

ဒီေနရာမွာသာသူ႔ေကာင္မေလးဆို
သူျငင္းရက္ပါ့မလား....

တစ္ေယာက္တည္းအေတြးကမာၻထဲခ်ာခ်ာ
လည္ရင္းဝမ္းနည္းျခင္းလို႔အသိအမွတ္
ျပဳတယ့္မ်က္ရည္စတို႔ကမ်က္ဝန္းထဲ
တြင္ေပၚလာလ်က္....

မ်က္ေတာ္ရယ္ေျပေစလိုWhere stories live. Discover now