Fail in love.

Verkeerde keuze.

Ik had niet met Niall moeten zoenen, dat is één ding waar ik achter ben gekomen. Niemand weet het van onze kus, zelfs Tess of Maaike niet. Wel zien ze dat ik in een depressie ben en mij aan een andere jongen helpen is een slecht idee. Moe, boos en ziek word ik van ze. Over Niall gesproken, hij heeft het contact meteen verbroken en niets meer van zich laten horen. Fijn, best, ben er toch klaar mee. Ik weet niet waardoor deze gedachten nu door mijn hoofd spoken, want ik sta op een lange catwalk te oefenen voor de fashion weak.

'Megan je bent wéér de fout ingegaan, hoe vaak moet ik het nog zeggen?' Zucht mijn coach Nicoline.

'Sorry sorry, ik ben er gewoon niet bij met mijn hoofd'

'Wat er ook gebeurt, je moet altijd het beste van jezelf uitten'

Begreep zij dan niets van gevoelens? Keiharde tante zeg. Ze commandeerde me nu al één week lang, en volgende week is het pas. Mijn gips mocht er vroeger af dus ik had geluk. Wel heb ik nog fysiotherapie. Ik probeerde het weer opnieuw en opnieuw, totdat ze het genoeg vond.

'Het is goed zo, ga maar omkleden. Morgen en het weekend heb je vrij dus je kan terug naar huis gaan'

Ik was blij, weer iedereen op school zien. Inplaats van op een catwalk lopen met hakken van 20 cm lang. Ik liep met een glimlach naar mijn kleedkamer en deed mijn eigen kleren weer aan. Daarna maar even twitter en mijn smsjes checken, ik had veel meer followers nadat ik de competitie had gewonnen. Toen ik op mijn smsjes klikte kwamen er een paar van Johan, die me nog steeds niet met rust liet, verder van mijn vriendinnen en ouders. Ik moest opschieten want het vliegtuig terug naar Nederland ging zo.

Ik was net op tijd en rende naar de balie. Gaf mijn paspoort af en mijn koffers en liep opgelucht naar de gaté. Er zaten weinig mensen in mijn vliegtuig dus ik deed mijn oortjes in en dommelde algauw in slaap.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

'Heee mam pap, ik ben homee'  Schreeuwde ik zo hard mogelijk.

Mijn moeder rende naar me toe en gaf een van haar geweldige dikke knuffels. Nu kwam mijn vader ook uit de keuken vandaan en deed met ons mee. Johan smste of hij kon afspreken met me, nu hij mijn tweet zag dat ik terug in Nederland was. Eerlijk gezegt miste ik Johan wel, of het kan zijn dat ik gewoon een jongen miste. Dus ik besloot toetestemmen en naar Johan toe te gaan we moesten het toch ooit uitpraten. Op mijn scooter reed ik naar hem toe.

'Hee lang niet gezien Megan! Wat ben ik blij jou gezicht weer te zien en Johan vast ook, na jullie ruzie over een onzinnig iets'

Onzinnig? Johan had vast een leugen verteld tegen zijn moeder maar wat gaf het? Wat is gebeurt is gebeurt.

'Ah is al weer goed hoor! Ook blij jou te zien'

Ik liep naar boven naar Johan's vertrouwde kamer waar ik eerst elke dag was. Hij zat er, op zijn computer. Ik klopte op zijn deur zodat hij zijn kop omdraaide. Meteen verscheen er een glimlach op zijn gezicht. Ik wist het zeker, ik miste Johan. Hij liep naar mij toe en gaf me een knuffel. God wat rook hij lekker. Hij fluisterde allemaal lieve dingen en daarna zoende hij mij. Ik kon hem niet wegduwen, de kracht was er niet. Ik was weer terug bij af.

'Johan, stop'

Hij keek me aan en probeerde me weer te zoenen.

'Nee, Johan ik meen het'

Hij zette een stap achteruit en keek kwaad.

'Het was een fout om hier te komen'

Ik draaide me om en probeerde om naar de deur te gaan maar mijn hand werd weer vast gepakt.

'Dus je dacht zomaar met mijn gevoelens te gaan spelen? En daarna ben ik weer niks voor je? Die Modellencontract is echt naar dat hoofd gestegen van je'

'Néé, ik was verliefd op je. Maar jij hebt mij bedrogen t'is goedzo. Ik hoef niets meer, ik ben gekomen om te gaan praten en eerlijk gezegt miste ik je ook. Maar dit bewijst weer dat ik beter niet aan jongens kan doen' Riep ik kwaad terug.

'Bitch, jij bent degene die t voor je zelf verpest. Ga me kamer uit en kom nooit meer terug, bleh'

Oke, dat deed zeer. Maar niet zo zeer dan ik al had gevoeld. Ik rende zijn kamer gelijk uit en scooterde naar huis. Ik was er klaar mee. Dit keer zet ik mijn plan voort. 3 jaar geen jongens meer en het gaat me lukken al ben ik verliefd. Het bedriegt me toch weer. Liefde is bedrog, net als dromen. Ik was zo boos, en dacht niet meer helder na. Ik zag een auto racend voorbij komen en ik wist dat ik de overkant niet zou halen. Eerlijk gezegd, was ik er tevreden mee er was niet eens een grijntje angst. De auto reed tegen mijn voorwiel aan waardoor ik voelde dat ik van mijn scooter  overdekop vloog. Toen ik neerkwam voelde ik niets en al meteen werd het zwart voor me ogen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Helaas, schrijf ik nu een weekje niet. Mijn school is op werkweek naar Parijs en natuurlijk ga ik mee. Dus volgende week schrijf ik weer bij.

Please blijf verder gaan met Vote/reactie/fan?

Salut!x