Evet arkadaşlar ben m~ beni böyle bilmeniz yeterli. Hadi hikayeye go-}
Evet ben kendi halinde lise' ye yeni geçmiş bir kızım. Merhaba ben duru tanışmaları ne kadar sevmesemde yeni arkadaşlar edinmem gerek yoksa herzaman olduğu gibi sap kalabilirim.
*Birden yanıma bir çocuk oturur**Çocuk : Merhaba duru öğrendiğime göre aynı sınftaymışız.
*Nedense bu çocukta değişik bir hava vardı "Sertti" bakışları, konuşması, duruşu, nefes alışı bile...Peki sesi? ~Anlatılamzdı!~
*Duru : Merhaba (Küçük bir sırıtma)
* Ve o güldü, neden bilmiyorum ve nedenine takmıyorum ama gülüşü o kadar güzeldi ki saatlerce onu izleyebilirdim ve gülüşünün ardında küçük bir gamzesi bile vardı...
*Onun gülüşünü izlemek ile yıldızları bile takas edebilirdim, hoştu... Ondan hoşlanmıştım... Tek gülüşü beni benden alması için çok yeterli bir sebepti... Ve birden ondan bir ses geldi*Çocuk : Hey! Duru! Duru! Ne oldu?
*Duru : Hah!
*Lanet olsun "Hah!" nedir duru ya! Bu çocuk yakın arkadaşın sanki...(aptal kafam işte)
*Çocuk : Diyorum ki : "Dalmışsın!" nereye daldın öyle?
*Duru : San... Şey gökyüzüne bakıyordum da hava bugün çok güzel değil mi ya!
*Beynim : Salaksın! Salaksın kızım sen!
*Ben : Biliyoruz herhalde hatırlatma!
Sonra konuyu değiştirmek amacıyla adını sordum:*Duru : Adın ne?
*Çocuk : Adım emre
* Woww emre ha güzel isim,bir dakika ya ne oluyor bana aq
*Duru : Adın çok iyi tam sana ayak uyduruyor (Salakça bir sırıtma daha!)
*Emre : Evet bende seviyorum, telefon numaranı alabilrimiyim?
*Bu çocuk bana yürümüyor resmen , KOŞUYOR!!
*Duru : Peki~ 0534 787 ** **
Ve yanımdan uçup gider°
Ben bu çocuğu anlamış değilim ama emre güzel isim...