Always

3: Onu Seçtim

Sürpriiiiizzzz!! Severek okuyanlar okula gitmeden önce mutlu olsun diye ehehehe

"Sarada, bekle!"

"Yedinci?!"

Naruto koşarken olduğu yerde durdu. Tek kaşını havaya kaldırdı.

"N-Naruto Amca?"

Gülümseyerek Sarada'ya ilerlemeye devam etti. Tam karşısına gelince ellerini omuzlarına koydu.

"Yarın antreman yapıyoruz. Kendini hazırla."

Sarada kocaman gülümsedi.

"Tamam!"

Naruto oradan ofisine geçerken Sarada görevine gitti. Birkaç saat sonra tuvalet molası için odasından çıkan Naruto yolda biriyle karşılaştı.

"Baba!"

Naruto arkasını dönünce Boruto'yu gördü.

"Ben de tam yanına bana bir iş var mı diye bakmaya geliyordum."

"Gel beraber bakalım şimdi."

Baba oğul hokage ofisine yürürlerken Sumire karşılarına çıktı.

"Ah Yedinci! Boruto!"

Boruto gülümseyerek el salladı.

"Selam Sumire."

"Merhaba Boruto."

Bir anlık sessizlikten sonra Boruto bu fırsatı kaçırmamak için bir laf attı ortaya.

"Davetiye için tekrar teşekkür ederim."

Sumire gülümsedi.

"Gelmeni bekliyorum."

Boruto duyduğu sözlerle pembeleşirken Naruto öksürürcesine güldü. Sumire de bu tepkiyle anında kızarırken Naruto'ya başını eğdi.

"Sizin gelmeniz de ablamın düğününü şereflendirir Yedinci. Sizi dört gözle bekliyoruz."

"Düğün ne zamandı Sumire?"

Sumire, Naruto'nun sorusuyla kafasını kaldırdı.

"Haftaya efendim."

Naruto oğluna baktı.

"İki misafiriniz gelemeyebilir Sumire. Ama oğlum yerine katılmaya çalışacağım."

Boruto şaşırmıştı.

"Ben neden gidemiyorum ve ikinci kim?"

"Sarada."

Sumire duyduğu isimle midesinde bir sancı hissetti.

"Ne alaka? Haftaya bir görevimiz filan mı var?"

"İyi günler Sumire. Tsunade babanneye selam söyle."

Naruto gülerek Sumire'ye el sallayınca Sumire de gülümsedi ve oradan ayrıldı. Boruto'nun iki seçeneği vardı, ya babasının ya da Sumire'nin peşinden gidebilirdi. Kalbi, beynine galip geldi ve Sumire'yi yakaladı.

"Hey Sumire bekle!"

Sumire, Boruto'nun sesiyle arkasını döndü. Boruto donup kalmıştı. Diyecek bir şeyi yoktu, doğaçladı.

"Hastaneye gidiyorsan bırakayım mı oraya kadar?"

"Olur."

İkili beraber hokage binasından çıktılar ve yavaşça hastaneye yürüdüler. Boruto aralarındaki sessizliğe dayanamayıp konuştu.

"Babama bakma sen, ben o düğüne kesin geliyorum."

Sumire gülümsedi.

"Ben de aksini beklemezdim senden zaten. Verdiğin sözleri tuttuğunu biliyorum."