Mafyanın Ankası #Yarı texting#

O.2

Medya: Kim Taehyung

O an garip bir şey oldu...

Gözüme takılan kişiyle bir an duraksadım. O burada ne yapıyordu? Hem de Dong So Jeen'in yanında
Hemen telefonumun mesajlaşma kısmına girdim ve mesaj atmaya başladım

Kim Taehyung
Hyun Woo hemen o evden çık!

Yüzümü ona çevirdim ve telefonuna bakmasını bekledim. Anlık sinirle kendi kendime konuşmaya başlamıştım

"Lanet olsun! Neden telefonuna bakmıyorsun?"

Başka bir çözüm yolu kalmıyordu. Aramaya girip onu aradım.Telefonu açtığı gibi hiç beklemeden konuşmaya başladım.  Sesimi öğrenmesini önemsemeyerek

"Hyun Woo! Hemen o  adamın yanından kalk ve evden çık!"

" XR? Ne oluyor? O adam dediğin kişi amcam mı? Ne saçmalıyorsun? "

" Amca mı? Tamam şu an sorun bu değil. Sadece şunu bil oradan gitmen gerekiyor hem de hemen! "

" Yerimi nasıl buldun? Neden buradan gitmeliymişim?"

" Bunu şu an konuşacak vakit yok! Sadece dediğimi yap "

" Hayır!  Bana bir açıklama yapmanı istiyorum! "

" Tamam! 2 dakika 36 saniye sonra olduğun yerde  bir çatışma çıkacak! Bu yüzden hemen orayı terk et!"

" Ne? Amcama biri  suikast mi hazırlamış?"

" Evet! Zaman azalıyor çabuk ol ve asla gidip başkalarına bir şey söyleme!"

" Olmaz! Bütün akrabalarım ve arkadaşlarım burada! Onları bırakıp gidemem!"

O sırada Jin hyungun sesini duydum

"İşaretimle saldırıyı başlatacağız. Herkes hazır olsun"

Başımı tamam anlamında salladım ve konuşmaya devam ettim

"Hyun Woo hemen orayı terk et!"

" Hayır! "

Ve telefonu kapattı. O sırada hepimiz dikkat kesilmiş Jin hyungun işaretini bekliyorduk. Yerde yatarak beklediğimiz için Sürünerek Jimin'in yanına gittim. Parmağımla Hyun Woo'yu gösterirken konuşmaya başladım

" Jimin şu kızı gördün mü? "

" Evet"

" Şu an gidip o kızı herhangi bir yere saklıyorsun"

" Neden?"

" Sen sadece gidip kızı bir yere sakla ve eğer sana XR derse şaşırma çünkü sen oraya Jimin olarak değil XR olarak gidiyorsun"

" Ne? "

" Anlatacak vakit yok sadece dediğimi yap!"

"Tamam"

Hyun Woo'nun anlatımıyla ;

.........

"Hayır!"

Telefonumu kapatıp çantama koydum ve amcamın yanına gittim. Bugün burada yapılan kutlamanın sebebi amcamın Kore'ye 3 yıl sonra geri dönmesiydi. 3  yıl boyunca Tokyo'da yaşamıştı hem de nedenini bize söylemeden. Aslında şu an düşündüm de sanki benim dışımda herkes gitme nednini biliyormuş ama bilmiyormuş gibi davranıyordu sonuçta ne biliyim insanın içinde pirinç tanesi kadar da olsa merak uyanmaz mı da hiç kimse bunu sorup soruşturmaz? Sağ kolumun sıkılmasıyla refleks olarak kafamı sağa doğru çevirdim. Karşımda gördüğüm yüzü bir yerde görmüştüm ama nerede?