Cai Hong Se An Lian

Bölüm 13 - Kıyafet Yıkamak

"A-Xun, çıkınca ne yapmayı planlıyorsunuz?" diye sordu Lu JianShen yemek bitmek üzereyken.

YeXun soruyu duyduktan sonra ShuCi'ya baktı, o da YeXun'e dönmüştü. Göz göze geldiler.

"Ne yapmak istersin?"

"Ben..." dedi ShuCi "Fark etmez...?"

Böyle cevap verdi ama kendisi gibi YeXun'ün de geceleri uyumayıp çalıştığı aklına gelince ShuCi hemen "Yurda dönüp uyusak mı?" dedi.

ShuCi lafını bitirir bitirmez diğerleri birbirlerine bakarak sırıtmaya başladılar.

Birisi " Yurdun yatakları küçük gelmiyor mu?" dedi.

ShuCi ima ettiği şeyi anlamamıştı "Evet gerçekten biraz küçük, hiç rahat olmuyor."

ShuCi sonunda onların neye güldüğünü idrak edebildiğinde gülse mi ağlasa mı bilememişti. Az önce söyledikleri gerçekten de o anlamda değildi.

"Yataklar küçükse n'olmuş?" dedi YeXun "Birlikte yatmak daha güzel, hem sıcacık."

ShuCi YeXun'ün konuşurken bir kolunu onun sandalyesine attığını farketti.

Bunun farkına vardıktan sonra sanki arkasından bir ışık hüzmesi yayılıyormuş gibi hissetmeye başladı. Bu yüzden herkes sohbet ederken ShuCi'nın tek düşündüğü YeXun'ün koluydu.

Arkasına yaslanmak istiyordu ama bu kadar kişinin önünde YeXun'e yanaşmaktan utanıyordu. YeXun kolunu geri çekene kadar ShuCi hala kararsızdı, ama sonrasında arkasına yaslanmadığı için pişman olmuştu.

Yüzsüzlük böyle bir şeydi.

Lu JianShen, YeXun'le ShuCi'yı okula bırakacaktı. Arabaya bindikten sonra ShuCi camdan dışarıyı seyretmeye Başladı. Nedense sinirleri bozuktu.

Okula dönmek arabayla yaklaşık yarım saat sürerdi.

YeXun'ü zaten zar zor görebilmişti, bu kadar çabuk ayrılmak istemiyordu.

Ama ayrılmamak için bir sebep bulamıyordu...

ShuCi düşündükçe daha da asabileşiyordu, tam o sırada telefonu çalmaya başladı. Li Xiang arıyordu.

Açtı.

Li Xiang sordu:

-Döndünüz mü?

-Arabadayım, daha okula varmadım

-Hm... Şuan YeXun'le birlikte misin?

ShuCi onu onayladı.

Karşı taraf ShuCi'nın modunun düşük olduğunu anlamış olacak ki "Mutlu olduğumuz zamanlar  bu kadar kısa sürmemeli, değil mi? Haksız  mıyım?"

ShuCi:"..."

ShuCi karşılık vermemek için kendisini zor tuttu çünkü ShuCi'dan on tane olsa da  bir tane Li Xiang'a karşı gelemezdi. ShuCi henüz ölmek istemiyordu.

"Ben odanın kapısını kilitledim, sen birazdan YeXun'e anahtarının olmadığını söyle, bu gece onunla kal."

ShuCi anlamamıştı "Ne?"

"Zavallı rolü yapacaksın. Yapabilirsin değil mi?"

"Geceyi geçirmek için gidebileceğin bir yer olmadığını, eğer seni öyle bırakırsa gece uyuyacak bir yer bulamayacağını söyle."

ShuCi Li Xiang'ın ne demek istediğini anlamıştı. İçinden gizli gizli küfür etti.

Vay anasını, ne olursa olsun Boss gibisi yok.