You

2

After my encounter with Mr. Binino... Mr. Bononi? Whatever his name is..

Umuwi na ako, naglalakad lang ako pauwi dahil sa nagtitipid ako ay malapit lang ang bahay ko dito. Yes, bahay ko, it's one of my dad's properties noong nabubuhay pa siya, sa lahat ng properties niya ay ito ang hindi magarbo at maliit. And to my surprise ipinangalan ito ni Dad sakin. Kaya I'm so thankful na may intinira si Dad sakin.

Malapit na ako sa gate ng nakita ko na nakabukas ito. Kinabahan ako, may magnanakaw ba? Putaena.

The door is open too.

"Oh?! Bakit ngayon ka lang?" Sabi niya

Nagulat ako! Siya lang pala.

"Paano ka nakapasok dito?" Mahinahon kong Sabi.

"Hahahaha nakalimutan mo na ba iha? Ang buisness ni Mayor ay mga susi! Kaya natural makakapasok ako!" She said, shit I should remind myself na magpakabit ng second lock sa bahay ko.

"Bakit ka nandito sa pamamahay ko?" Sabi ko, I'm really trying to control my temper right now.

"Aba! Aba naman po! Hindi porket binilinan ka ng tatay mo ng bahay at nakuha mo na ang trust fund niya hindi mo na ako gagalangin! At para sabihin ko sa'yo, wala kapang naabot! Ang layo-layo mo pa sa nasaan ako ngayon! Hoy Nafalia! Ako parin ang nag-ire sa'yo at nagpalaki! Baka nakakalimutan mong ina mo ako!" Galit niyang Sabi.

"Ina? Kailan? Kailan kita naging ina?!" Sigaw ko

"Aba't---"

"Ina kita?! Nagbibiro ka ba? I lost my mother 5 years ago! Hindi na kita kilala! Hindi na ikaw ang ina na nagpalaki sakin! At oo tama ka! Ang layo-layo ko sa kung nasaan kaman ngayon! Dahil kahit kailan! Hinding-hindi ako tatahak as daang tinahak mo! Manloloko ka! Sinungaling!---

Isang malutong na sampal ang ibinigay nita sakin.

"Pwes! Simula ngayon tanggapin mo na ako ang ina mo!"

"I will never accept you as my mother!" Hingal kong Sabi.

"Huh, bahala ka diyan. Siya nga pala ikakasal na ako kay Mayor Bernardo. Alam mo namn ang mga negosyo niya diba? Malaking isda nanaman ang nakuha ko!" Proud niyang sabi

Hindi ako kumibo. My head is throbbing again! Ang sakit!

She's walking towards my direction. Tama nga si Dad, I have the same beauty as her's. Kaya siguro maraming lalaki ang nagoyo niya, including my Dad.

Nasa harapan ko na siya. She held up my chin, so gentle, it clearly brings up memories, back when I was a child, palagi niya itong ginagawa sakin. "Alam mo, hindi ko alam kung ano ang nangyari sa'yo. Tinatawag mo pa nga akong mommy nung bata kapa. Alam ko, malaki ang kasalanan ko na bakit namatay ang Daddy mo pero Anak tapos na yun." She said softly, if I didn't know her well, mahuhulog na ako sa patibong niya, hindi na ako magpapaloko sa kanya.

"Talagang kating-kati ka sa trust fund ko ano? Hindi ka parin makuntento sa pera ng mapapangasawa mo? Ibang klase karin. Don't try to pursue me again, hindi mo na ako maloloko."

"Bakit ba kasi ang talino mo? Hahahaha. Oh siya, aalis na ako, wala bang yakap diyan nak?" She said sarcastically

"Umalis kana, wala lugar dito. And don't ever comeback!" Galit kong Sabi

She replied a smile at kinuha niya ang bag niya at tumalikod sakin. At tuluyan na siyang umalis

"Putaena" ito lang ang masasabi ko.

AN:

Hey guys! Sorry for the short update! Sakit lang talaga ng ulo ko ngayon! Anyways enjoy!

-ube