Kimin Suçu?

BÖLÜM 1

Sessizlik.

Derin bir sessizlik.Bazen insana iyi gelen bazen canını acıtan.Derin düşüncelerde boğan sessizlik.

Arya da boğulduğunu hissediyordu.Derin bir nefes alarak  oturduğu yerden doğruldu.Yerdeki çantasına eğilip aldı ve doğrularak kapıya yöneldi.Kapıyı açtığında gözlerini kapatarak bir adım attı.Ardından bir adım daha...Gözlerini hafifçe aralayarak arkasına döndü ve boş odasını inceledi.Ne zamanlar geçirmişti burda.Ağlamaları,gülüşleri,kızgınlıklarıi,gençliği ve daha saymadığı bir sürü anısı bu odadaydı.Burukça gülümseyerek kapıyı çekti ve önüne döndü.Göz yaşlarını durduramazken koridorda hızla yürüdü sonunda bittiğinde durdu ve kendini toparlamaya çalıştı.Gözyaşlarını sildi önce,saçlarını düzeltti ve yüzüne gülümsemesini yerleştirdi.Sonuçta kimse onu böyle görmemeliydi.Önünde duran kapıyı açarak dışarı çıktı.Ve yeni hayatına ilk adımını attı...

********************************************************************************

Kuşlar kadar özgür olmak isterdi küçükken.Onlar gibi beyz bulutların arasında süzülmek isterdi.Özgürce kanatlarını çırpmak isterdi.Kimin ne diyeceğini düşünmeden...

Arabada ilerlerken tek düşüncesi buydu.Kararan havayla derin bir nefes aldı ve arkasına yaslanarak olanları aklına getirdi.

"Arya odaama gel hemen."bağıran annesiyle ofladı.Nolmuştu yine acaba?Ne güzel remzi dedesiyle çiçek ekiyordu.

"Tamam anne."diye bağırarak remzi dedesine döndü."Dede sen davam et.Bende anneme bakıyım geliyorum hemen."dedi ve adamın cevabını beklemeden içeri girdi.Annesi büyük ihtimal kendisini görmüştü ve kızacaktı.Omuzlarını silkti ve annesinin odasına ilerledi.Annesi hep kızıyordu nasıl olsa.

Kapıdan içeri girdğinde annesinin masasında oturduğunu gördü.TableTiyle ilgileniyordu.Onu fark etmesi için hafif öksürdü.

"Gel Arya."diyen annesinin önüne yaklaştı.

"Efendim anne?"demesiyle kadın tabletini bıraktı ve masanın yanındaki çekmeceye uzandı.Çekmeceden çıkardığı kağıtlarla annesine yaklaştı.Eline aldığı kağıdın bileT olduğunu anlaması uzun sürmedi.

"Bir yere mi gidiyoruz anne?"

"Ben değil sen gidiyorsun."diyen kadına kaşlarını çatarak baktı.

"Nereye gidiorum anne?"

"Babanın yanına."diyen annesiyle kaşlarını iyice çatTI.

"Anne ne diyorsun sen?"

"Babanın yanına Gidiyorsun Arya babanla konuştum ve kabul etti."diyen annesine inanmazca baktı.

"Hayır anne ne saçmalıyorsun bilmiyorum ama oraya gitmiyceğim."

"Gidiyorsun Arya."

"Gitmiyeceğim anne."diye bağırmasıyla annesi hızla ayağa kalktı.Sandalyesi yere düşerken bunu umursuyor gibi değildi.Elini hızla masaya vurarak ifadeszce Arya ya baktı.

"Gidiyorsun Arya.Ben çok yoruldum artık.Git ve biraz hayatımı yaşayayım."dye bağırdı.Annesi ne ara bu kadaracımasız olmuştu?Tamam kıza bağırıdı ama...

"Anne.."diyen arya dolan gözlerin akıtmamya çalışıyordu.

"Git ve eşyalarını topla Arya."diyen annesine boş gözlerle baktı.

"Anne ben oraya gitmem sen ne dersen de"dye bağırarak arkasını döndü ve koşarak dışarı çıkTı.Hızlı adımlarla odasına girdi ve arkasından kapıyı kilitledi.Boş zemne oturarak göz yaşlarını serbest bıraktı.

Kaç saat geçmişt bilmiyordu.Ama her tarafının uyuştuğunu hssediyordu.Annes birkaç kez gelmişt ama cevap alamayınca bağırarak geri gitmşti.Olduğu yerden yavaşça doğrulurken uyuşan bacaklarını ovaladı.Yavaş adımlarla yatağa yaklaşrken saatin gece 11 olduğunu gördü.Uyusa iy olurdu.Örtüyü kaldırarak içne girdi.Aklına üstündeki giysiler geldi.Omzunu silkti ve gözlerini kapadı.Düşünmek istemiyordu sadece uyumalıydı.

Aradan ik gün geçmişti.Annesiyle konuşmuyordu gariptir ki kadında onla.Susuyorlardı ikside.Sessizlk yemini etmişllerd sanki.

Kapının çalmasıyla oflayarak gözlerini araladı.Üstündeki örtüyü iterek doğruldu ve ayağa kalktı.Kapının tekrar çalmasıyla hızla odasından çıktı.Kapıyı açarak karşısındaki adamlara baktı.

"Buyrun?"

"Biz eşyaları almaya geldik."dedi en öndeki adam.Anlamayarak kaşlarını çattı adama.Ama arkadan annesinin sesi her şeyi açıklıyordu.

"Bizde sizi bekliyorduk.Hepsini alabilirsiniz."diyerek kızı biraz arkaya ittirdi ve adamlara yer açtı.Adamlar içeri girerken şaşkınca annesine baktı.Aneside ona dönüp bakınca ağzını araladı

"Anne ne oluyor?"

"Olan bir şey yok.Yurtdışına  gideceğim için evi boşaltıyorum."

"Ne demek evi boşaltıyorum anne?"

"Yurtdışına uçuyorum bu akşam.Yarın baban seni aldıracak."diyen annesine dolan gözleriyle baktı.

"Anne gitmek stemiyorumdedim."

"Sana yorulduğumu söyledim git ve baban uğraşsın seninle."diyen annesiyle hayalkırıklığıyla annesine baktı.

"Git ve eşyalarını topla Arya."dyen annesne kafasını iki yana salladı ve "Sen affetmiyeceğim anne."diye mırıldanarak odasına koştu.Kapıyı kilitlerken göz yaşlarını daha fazla tutamadı.

Annesi dün gitmiş olmalıydı valizlerine bakarken yine akıttı gözyaşşlarını annesini asla affetmyecekti.Dün odasından hiç çıkmamıştı ve sabaha kadar oturmuştu.Bir ara kalkıp valizlerini hazırlamıştı.Gidiyordu artık.Yine hayatına yön verliyordu ve engel olamıyordu.

Şimdi ise arabdaydı yolculuğun bitmesini istemiyordu.Bulutları izliyordu.Arabanın durmasıyla kapısı açıldı.Bitmesini istemediği yol bitmişti.

"Buyrun Arya hanım."diyen adamla yavaşça arabadan indi.Büyük bir bahçe karşılamıştı onu.Kafasını kaldırarak bahçe bitimindeki evle karşılaştı.İaki katlı beyaz büyük bir evdi.Sağ tarafı camla kaplanmıştı oradaki çiçekler olduğunu gördü.Sol tarafta ise veranda vardı.Derin bir nefes aldı ve kapıda bekleyen hizmetliye ilerledi.

"Hoşgeldinz Arya hanım.Ben Sıla."diyen hizmetlye kafasını salladı ve içeriye adımını attı.Yabancı gözlerle eve bakarken.Girişin oldukça sade ve şık olduğunu gördü."Arya hanım babanız salonda sizi bekliyor"diyen sesle kendne geldi ve burukça gülümsedi.

Sert çıkarmaya çalıştığı sesiyle"Odam nerede?"dedi.

"Ama efensim babanız..."

"Odam nerede?"dye tekrar sordu.

"Merdvenlerin bitiminde sağdaki son oda."diyen kıza kafasını salladı ve merdiyenlere yöneldi.

"Efendim babanız..."diyen kız"Gelmiyeceğimi söylersin."diyerek merdivenleri çıkmaya başladı.Yaptığı yanlıştı belki ama umrunda değildi.

***********************************************************************************************

Bu hikaye uzun zamandır kurguladığım bir şeyd.İlk bölümde bir şey anlamayabilirsiniz ya da çok basit gelebilir.Ama ilerleyen bölümlerde konu yu anlayacaksınız.Bu yüzden şans verin derm ben...