"Sen kızına dokunamadan ben dokundum...Ne kadarda acı verici olmalı"dedi. Amacı neydi bunun?
Gerçek ailemi yeni bulmuştum ve kaybetmeye niyetli değildim.
Bölüm şarkısı: Perdenin ardındakiler- Beni kendinden kurtar
Satır arası yorum yapmayı unutmayın.
Düzenlendi💫
|İYİ OKUMALAR| Sabah en sevdiğim soy luna/alas şarkısıyla uyandım.Tam bir soy luna fanıydım.Gülümseyerek kalktım.Kendi odamdaki banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım.Dolabımın karşısına geçip okul kıyafetlerimi giydim,klasik lise kıyafeti;gömlek ve etekti.Odamdan çıktım ve aşağı indim.Kahvaltı yapan anne ve babamı görünce gülümsedim.Yanlarına gidince onları öpüp kahvaltımı yapmaya başladım.Nutella kavanozunu önüme çektiğim zaman babam "bugün hava sıcak yeme" Dedi. Çünkü sıcakta çikolata yediğim zaman kaşıntı yapıyordu,bu günde 50'den fazla çikolata yediğim için böyleydi.Kahvaltımı bitirdikten sonra karol Sevilla'nın söylediği 'Mil besos por segundo' yani 'saniyede bin öpücük ' şarkısını söylemeye başladım.
Yukarı odama çıktıktan sonra 2 yıl önce okuduğum Arslan kolejine geri gidiyordum.Bütün hocalarımla iyi anlaşırdım ve arkadaşlarımı çok özlemiştim.Tabi numaramı değiştirdiğim için bana ulaşamamışlardı. ••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• Okula ilk adımımı attığımda hikayedekiler gibi herkes bana bakmamıştı müdürün odasına çıktığım zaman kapıyı tıklatıp içeri girdim.Müdürümüz Sami hocanın o kadar işi vardı ki kapının çalındığını bile duymamıştı.Yavaşça içeri girdiğimde "Hocam!!"diyerek koşmuştum.Adamcağız beni görünce şok geçirmişti.Sami hocadan ayrıldığım zaman hala ne olduğunu kavramamıştı.2yıl önce yurt dışına çıkmamız gerektiği için okuldan ayrılmıştım şimdi ise biradaydım.İstanbul tüm varlığı ile buradaydı. ~>~>~>~>~>~>~>~>~>~>~>~>~>~>~>~> Sınıfa ilk adımımı attığımda herkes şok geçirmişti heleki Ezgi benim canım kankam gözlerini pörtletmiş rüyada sanıyordu kendini,çünkü onun bakışlarından anlardım. ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: Eve geldiğimde direk odama çıktım ve duşa girdim.Biraz kafa dağıtmam gerekiyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üstümü giyinip aşağı indim. Sadece babam evdeydi babama kafa dağıtmaya gideceğimi ve akşama belki gelemeyeceğimi söyleyip çıktım.Arka bahçedeki garaja gelip arabamı aldım ve yola çıktım.Soy luna/Musica en ti şarkısını mırıldanıyordum.Bara geldiği'nde barmenin oradaki koltuklara geçip alkolsüz kokteyl istedim.Telefonumu alıp instagramda dolaştıktan sonra soy luna hesabıma girdim ( __soy luna.tr Benim hesabım gerçektende var bakabilirsiniz) o sırada kokteylim geldiğinde bardağı bitirmiştim.Tuvalet ihtiyacım geldiği için ayağı kalktım çantamı da aldıktan sonra etrafa göz gezdirdi sonra Tuvalet yazısını görünce oraya doğru yol aldım.İşini hallettikten sonra ellerimi yıkayıp çıktım.Çıkışa doğru yürümeye başladığımda biri kolumdan tutup duvara yasladı.Bana kendini yasladığında onu itmeye çalıştım ama onun yanında benim gücüm hiç birşeydi.Onu tüm gücümle ittiğimde yine kıpırdamamıştı hatta sinirlenmişti.Bileğimi tuttuğunda tuttuğu anda kızarıp morarmaya başladığına yemin edebilirdim.Gözümden bir yaş düştüğünde "Lütfen b-bırak" diye yalvardım. "İsmin ne?" Cevap vermeyince daha çok sıktı ve bu durum inlememe sebep oldu. Bileğim artık uyuşmuştu. "M-mina" dedim Sesim bayağı çatallaşmıştı. "Hmm güzel isimmiş...Benimkide emir tanıştığıma memnun oldum." "Ben olmadım ama ne istiyordum benden bıraksana!" "BANA KARŞI GELME!HEM NE İSTEDİĞİM BELLİ DEĞİL Mİ?" diye bağırdığında ağlamam şiddetlenmişti. "Rahat bırak beni...Lütfen"Onun sesinin aksine benimkisi fısıltı gibi çıkıyordu.Bileğimi artık hissetmiyordum. "Bırakmazsam ne olur?" dediğinde arkadan bir ses "İşte bu olur"diyerek emir denilen şahısı yere yatırıp yumruklamaya başladı.Gözlerimi açamıyordum ağlamaktan.Ne kadar zaman geçti bilmiyorum,sesleri duymuyordum.Birinin beni kucağına aldığını hissettiğimde gözlerimi açmaya çalıştım ama açamadım.Biraz daha zorladıktan sonra gözlerini hafif aralayabildim ve beni taşıyan kişiye bakmaya çalıştım. Neredeyse çıkmayan sesimle "İndir beni"dedim.Beni hiç takmayarak yürümeye devam etti oysaki beni duyduğunu biliyordum. "Sana diyorum İndir beni"sesim uykuluydu.Sonra tekrar "indi-"cümlemi tamamlayamadan uyku Bana kucak açmıştı.Sonrası karanlıktı... ______________________________________
