Kelebek Etkisi🦋

0.2

"Bilge! Çıkar şu kulaklığı artık! Geldik, hadi git valizini indir."

Annemin bağırmasıyla kulaklıklarımı çıkarıp cebime tıkıştırdım. Arabadan indiğimde beni sarmalayan yabanmersini kokusuyla çoktan gevşemeye başlamıştım bile. Açık bagaja doğru yürürken düşündüm.
Sadece üç ay burada kalacaktım, en fazla ne olabilirdi ki?

Mat mor renginde orta boy valizimi indirip üç ay yaşamak zorunda kalacağım eve döndüm. İki katlı, dış cephesi beyaz kepenkleri ise mavi renkli müstakil bir evdi. Bahçesi oldukça geniş olmakla birlikte bir hamağı ve eve yakın yerlerde yere serilmiş renk renk yer minderi vardı.

Varendasında sallanan sandalye olağanca ihtişamıyla bizi selamlarken tavana asılmış saksıdaki renk renk çiçekler ise kelebekler ev sahipliği yapıyordu.

Evi incelemeyi bırakıp anneme döndüm. Bana soran gözlerle bakarken hafifçe tebessüm ettim.

"Sevdim."

Annem olumlu tepkime rahatlarken konuşmaya başladı,

"Tatlım, burada sadece üç ay kalacaksın biliyorsun. Biz seni ara ara ziyarete geleceğiz. Tamam mı ballı çöreğim?"

Babama bakma gereği duymadan anneme sarıldım.

"Peki kraliçem. Siz gidebilirsiniz, gerisini tontinim halleder. Seni seviyorum anne."

Annem yanaklarımı uzun ve maalesef sulu sulu öptükten sonra konuşmaya başladı.

"Bende seni seviyorum ballı çöreğim. Bana sık sık mesaj at olur mu?"

Annemin gözlerinin dolmaya başlamasıyla geriye çekildim ve gözlerimi devirdim.

"Anne, anneannemin yanında kalıcam. Abartma istersen."

Annem omzuma vurduktan sonra arabaya yöneldi.

"Aman be! İki drama yaşatmıyorsun.. Seni seviyorum tatlım, görüşürüz."

Annem tam birşey daha söyleyecekken babamın gaza basması ile, başlamayan lafı yarım kalmıştı.
Giden arabaya boş boş baktıktan sonra valizimi kulunu sıkıca kavrayıp eve yöneldim.

Anneannemin pişirdiği çikolatalı kurabiyeleri kokusu buraya kad geliyordu.

Guruldayan karnıma baktım.

Güzel bir üç ay olacaktı..

--*--

~Morlandınız💜 ><