I'm done!! I'm tired!!! I'm done, I'm done with this f*cking life of mine!!!
"Bea." Pia said. "Please, stop drinking." she said again.
"No!!!" I shouted. I don't care to those looking at me. I DON'T CARE!!! "Just leave me alone, please." I said calmly.
"No, Bea di mo kakayanin na umuwi mag isa. Your drunk!!" sigaw niya. I looked at her emotionaless "Please." malungkot na sabi niya. I just ignore her. Bahala siya jan.
I just drink and drink. Wala akong pake kahit na mamatay na ako kakainom nitong nakakalasing na inumin na to.
Akala ko umalis na siya pero di pa pala. She is just sitting besides me. Looking at me sadly. Pia is just annoying person in my life. She says that she care of me that I can go to her if I have a problem, like now. But she is just a human like them who throw me in the middle of this kind of place that full of problems.
"Bea, please." pangungulit ni Pia sa akin. Iinom na sana ako ng agawin niya ang baso ng alak na hawak ko.
"Bakit na?!! I don't need you!!! So please, leave!!!" I shouted at here. Natigilan naman siya at mukhang gulat. Ramdam kong malapit na siya umiyak. Akmang hahawakan niya ako ng itulak ko siya. Di naman siya napa upo pero nabangga niya yung isang mesa sa likod niya. "How many times do I need to tell you that LEAVE ME ALONE!!!! THAT I DON'T NEED YOU!!!!" sigaw ko sa kanya.
Tuluyan nang tumulo ang luha niya. Tss... Pathetic.
"Bea, I'm just concern on you. I know I have no right's to be with you but... You are my sister my family." sabi na na humahagulgol na.
"Tss... Family? Really? Pia you are not my family because I DON'T HAVE." I said at her.
"No, we are family Bea. Kahit na ipagtabuyan mo pa ako kahit na ipahiya mo pa ako. I don't care! Because I love you, you are my sister. Kahit na di man talaga tayo parehas ng ina. We are sisters. Kahit anong gawin mo, kahit baliktarin mo pa ang mundo iisa lang ang sasabihin nito at yun ay MAGKAPATID TAYO !!! So please, please makinig ka muna sa akin. Ngayon lang please... Ngayon lang." umiiyak na sabi niya. Hahawakan niya sana ako ng iwakli ko ang kamay niya.
"Yes, yes I know that we are sisters. Kahit ayaw kong paniwalaan, kahit gusto kong baliwala-in. Wala akong magawa kasi sinusuntok ako ng katotohanan. Please, Pia pabayaan mo muna akong mag-isip. I'll promise you that pagkatapos nito babagohin ko na ang buhay ko. Please ngayon lang." sabi ko at lumabas na sa bar
Ewan ko kung saan ako pupunta lakad ng ako ng lakad. I'm in the highway, of course madaming sasakyan ang dumadaan. Pero gabi na kaya sila siguro yung uuwi na sa kani kanilang mga bahay na may nag aantay na pamilya sa kanila.
I wish I have that kind of life. Oh... I have a sister nga pala.
Tatawid na sana ako ng may tumawag sa akin.
"Bea." tinignan ko kung sino yun. I saw a old woman wearing an old long gray dress. "The time comes." she said with a smile. I hate that kind of smile.
"Huh? What are you saying?" I ask her. She's kind of weird.
"Alam mo bang matagal ka na naming hinihintay?" sabi niya. Hinihintay?
"Hinihintay? Wait... what? Oky.... Ma'am I don't even know you. Maybe iba yung tinutukoy mo. Sorry... I need to go" sabi ko at tinalikuran ko siya. Maglalakad na sana ako ng....
"I know you very well." She said. Napatigil ako but still nakatalikod pa rin ako sa kanya. "You are Bea Star Mendez, 18 yrs old. Daughter of Robert Mendez and Amelia Mendez and have a half sister named, Pia Lovely Mendez. Your mom died because of stress and your dad died because he have a brine cancer." sabi niya na naka ngiti.
"Wait... How? No.... You know that because everybody know's that!!! Like hell?!!! Why are you doing this to me!!!" sigaw ko. Nakakagigil na, ano na ba nangyayari?
"Yes, I know. I know that everyone know's that too. Pero may alam ako na di nila alam. " sabi niya at tunalikod na at nagsimulang maglakad.
"Hey!!!!" sigaw ko. " What are you trying to say?!" sigaw ko ulit malayo na siya sa akin. Tatalikod na rin sana ako pero... Gusto kong malaman ang alam niya. Tumakbo ako papunta sa kanya. "Hey!!!! Wait!!!" sigaw ko nang makalapit ako sa kanya. Timigil siya pero di pa ako hinarap. Hinihingal akong timingin sa kanya. "What are you trying to say?" Hingal na sabi ko.
Timingin siya sa akin bago nagsalita "That I know you. I know everything about you." She said and smile.Tinaasan ko siya ng kilay. But she just laugh. "I know your curious, so I'm here." she said.
"Please, Ma'am... let's get to the point. Why do you knowme? and my family? How did you know us?" I ask "And who are you?" dagdag ko.
"I know you and your family because.... I just know you all. Who I am? I'm your guide." she said then smile. What?
"Wait... I don't understand you." i said.
She laugh "You will understand.... soon" she said and walk away.
The heck?!! She just cross the road. Tss..... Crazy old woman.
Nagpatuloy na lang ako sa paglalakad at dahil sa kalasingan ay nagpagiwang giwang na ako. I'm really curious about what she just saying earlier. Tatawid na sana ako ng may biglang liwanag na sumilaw sa akin subrang liwanag na para akong binubilag.
Ash!!!! My eyes!!!!
Pinilit kong isarado ang mga mata ko pero hindi ko kayang ipikit parang may pumipigil dito na kailangan kong tignan ang liwanag. Pero ang sakit!!!!
"Shit!!" Ang sakit!!!! Habangtumatagal ay nawawala ang sakit pero subrang liwanag pa rin na para akong nilalamon at doon nawalan na ako ng malaya.
.
.
.
.
.
.
.
A/N:
Guys!!! first chapter pa lang to pero tinatamad na ako. 😅😅😅
Pero kakayanin yan!! Go go lng!!! Kahit di ko pa natatapos yung ibang mga story ko. Oky lang yun may time pa naman.
Guys, sana basahin niyo to hanggang sa dulo ng ating walang hanggan🎶🎤🎤😅
Napakanta tuloy ang lola niyo. BtW ito yung pamasko ko sa inyo. This is not about just a simple love story, but about family rin siya. Family na di buo. I hope naman na buo ang family niyo sa pasko. Pero kahit hindi man I hope na masaya pa rin kayo. Just go with your life guys. Once again Marry Christmas!!!🎉🎉🎉🎉
Yinmea♡
