Κάτι σαν...Ποίηση;;[ᴘᴏᴇᴛʀʏ??]

Ψυχές

Γιατί είμαστε αυτοί που είμαστε; Γιατί  η εφηβεία, η περίοδος που υποτίθεται πως όλα βρίσκονται σε εγρήγορση και στο έπακρο εμείς απλά επιβιώνουμε και αγωνιζόμαστε; Γιατί υποκριτικά χαρούμενα εφηβικά μάτια, τη νύχτα κλαίνε κρυμμένα κάτω από τη προστασία του παπλώματος; Γιατί γελάμε όταν η ψυχή διαλύεται, οδύρεται και πεθαίνει; Χαρούμενες φωνές, ξέφρενα γέλια, κλαμμένα μάτια, τρεμάμενα χείλη, πρησμένα βλέφαρα. Ευτυχισμένες κοινωνικές ζωές, ψεύτικα χαμόγελα μπροστά από σπασμένους καθρέφτες. Κενά βλέμματα. Άδειες, πεινασμένες ψυχές. Cool instagram stories. Αθώες παιδικές ψυχές που ξαφνικά νέκρωσαν. Γιατί δεν πρόλαβαν να ζήσουν; Τι τις εμπόδισε; Τι είναι η ευτυχία; Το μυστικό της ευτυχίας των ψυχών θα παραμείνει μυστικό και εμείς θα παλεύουμε για μια ζωή να ανακαλύψουμε, να φτάσουμε, να ζήσουμε την απόλυτη, άπιαστη ευτυχία. Ποιος θα τα καταφέρει; Και αν η απάντηση είναι κανείς, γιατί προσπαθούμε; Τι θέλουμε να πετύχουμε από αυτό το άσκοπο κυνήγι; Ποιος ξέρει; Ποιος μπορεί να απαντήσει; Ποιος μπορεί να ζήσει; Τι είναι η ψυχή;
Τι είναι η ψυχή σου;