A Stalker turns to a Lover

Chapter Twelve: Moving on

CHAPTER TWELVE:

Elaine's POV:

( First time po ni Elaine ,bogs ni Rica na  magkamoment kaya subaybayan niyo po.. THANK YOU)

Lumakad na ako palayo mula sa kanila ni Laurence at ng bogs kong si Rica.. Im happy kasi may tunay na nagmamahal sa bestfriend ko..Alam ko naman kasi kahit ganun lang yun si Laurence ay mahalaga sa kanya si Rica tsaka isa rin to si bogs eh..Pasaway ! Pilit na sinisiksik ang sarili kay Charles na may mahal na yung iba samantalang andyan naman si Laurence na tunay na nagmamahal sa kanya...Pero sa nakikita ko ngayon nagmomoveon na si Rica.,which is good para di na siya masaktan kina Charles at Yohjille. Ilang araw lang siguro mula ngayon ay matutunan niya ring mahalin si Laurence at pagnakataon liligaya na siya..

Lumalakad na ako patungo sa gate ngunit ng Malapit na sana ako ng makita ko ulit ang lalaking yun sa labas ng gate ng school..Agad akong kumaripas ng takbo pabalik sa school at nagtago..

"Ano naman kaya ang ginagawa ng lalaking yun dito?"  Nakasandal ako sa pader habang hinihingal  dahil sa pagtakbo ko..

"KAINIS! naman dapat di niya ako makita!" 

Umikot ako sa kabilang dulo ng school namin kung nasan nandun ang isang gate pang exit..

"Sana di niya na ako dito masundan dito." tumingin tingin ako sa paligid. 

"Yes! wala nga siya." nakapaglakad na rin ako ng matiwasay..

NAglalakad na ako pauwi ng may maalala naman ako/.

"........ mahirap kaya magmove on! akala mo ang dali dali lang"

"........ mahirap kaya magmove on! akala mo ang dali dali lang"

"........ mahirap kaya magmove on! akala mo ang dali dali lang"

Bigla na lang may tumulong luha sa mga mata ko.Ang dami nila. Patuloy sila sa pag-agos.,. Halos nanlalabo na yung mga mata ko dahil sa pag-iyak..NAalala ko naman kasi ang masakit kong nakaraan.. Pilit kong kinakalimutan ang lahat ng sakit mula sa nakaraan ko pero kahit anong sikap ko patuloy ko pa rin eto nararamdaman... Its my fault bakit nawala siya..Its all my fault!!! Ang sakit sakit !!! Tama nga si Rica mahirap magmove on...Kahit ako nga halos isang taon na rin ang nakalipas ay di  pa rin naghihilom ang sugat sa puso ko...Pakiramdam ko sa bawat araw ay parang sariwa pa rin yung sugat dito..dito sa lasog-lasog kung puso..

May nakita akong bench sa gilid ng daan kaya naisipan ko munang umupo..Halos di na ako makahinga sa sobrang pag-iyak.Ano ba ang kailangan kung gawin God para makalimutan ko na ang nakaraan ko..? Ano ba!!! Bigyan niyo lang po ako ng kahit sign.KAhit ano po..at gagawin ko....!

Yumuko ako habang pinagmamasdan ang pagtulo ng mga luha ko sa mga palad ko...

maya maya ay......

( Guys para mas maintindihan niyo ang Story ni Elaine basahin niyo po ang GIRL NEXT TO ME..)

"Miss, handkerchief?.." 

may nag abot ng panyo sa akin..Kinuha ko ito at pinunas sa mukha ko.

"Salamat!" nakayuko pa rin ako habang nagpupunas sa mukha ko.NAramdaman ko na lang na umupo rin yung lalaki sa tabi ko...At dahil dito napatingin ako sa kanya.

Bigla akong napaatras sa kinauupuan ko...siya! siya nga! PAano niya ako na sundan dito...?

"Hoy! anong ginagawa mo dito?" medyo malakas yung boses ko..

"Hmmmm..Im just strolling around when I saw you crying, Elaine please wag ka nang magalit sa akin." nagsmile siya..Kahit kailan nakakaadik ang kagwapuhan niya..Wahhhh! Elaine tumigil ka nga galing ka lang sa drama tapos magkekeringking ka na naman..