ALONE

🍁Bölüm 1🍁

Başım çok ağrıyordu.Bu ağrını tarif etmek imkansız.Biri kafamı testereyle kesiyor gibi ağrıyordu.Gözlerimi açmaya çalıştım.Gözlerimi açamıyordum.Sanki biri beni engelliyormuş gibi.Sanki...sanki gözlerimi beni kendi cehennemimle tanışdıracakmış gibi.

Gözlerimi ellerim ile ovuşturdum ve açılmaya zorladım.Gözlerim yavaş yavaş açılıyordu.İlk önce görüş açım bulanıklaştı.Yavaş yavaş doğrulmaya çalışdım.

Görüş açım yerine geldiğinde şoka girdim.Gökyüzü siyah bulutlar tarafından esir alınmıştı.Gözlerimi etrafda gezdirdim.Kimse yoktu.Genellikle kazalar olduğunda insanlar hemen yanında dikilirdi.Peki neden yanlızım?

Artık beyin neronlarım çalışdığında bacağımda şiddetli ağrı hissetdim.Hemen ağrının merkezine bakdığımdaysa beynim ikinci şok dalgası yaşadı.

Sol bacağımın dizden aşağısı yoktu...

Göz bebeklerim büyüdü.Kalbim göğsümü delmek istercesine hızlı çarptı.Hemen toparlanmaya çalışdım.Sakin kalmalıydım.

"Sakin ol...sakin.Senin hiç bir şeyin yok.Sadece bir rüya.Evet, evet sadece bir rüya ve sen hemen toparlanmalısın."

Hemen kan hareleri olan gömleğimden bir parça yırtıp dizime bağladım.Kan hala durmuyordu.

"Yardım edin.Lütfen yardım edin"diye delicesine bağırıyordum.Ama nafileydi.
Hiç kimse yoktu.Gördüklerim bir şoku dahada tetikliyordu.

"Ben güçlüyüm.Ben güçlüyüm.Şimdi derin nefes al.Şimdi nefesini ver ve sakin ol."

Gözlerimi etrafta gezdirdim yararlı bir şey bulurum diye.Gözlerim yerde duran benden 7 adım uzaklıkdakı kalın ve uzun ağaç dalına takıldı.

Sürüne sürüne ağaç dalının yanına gitdim.Ağaç dalını aldım.Tutunarak ayağa kalkmaya çalışdım.

"Evet...aferin bana.Yavaşca evet harika.Süper.İşte böyle."

Gözlerimi yine etrafta gezdirdim.Her yer bomboş ve harabelikden oluşuyordu.Bir ev takıldı gözüme diger evlerden daha kötüydü durumu.Tıpkı benim gibi.

O zaman yağmur yağmaya başladı.

Bir şey hatırlamaya çalışdım.

"Ben...ben kimim!?"

Ellerim ile yüzümü vuruyor.Seçlarımı çekiyordum.Bütü bu olanların arasında sol bacağımı unutmuştum.Dengemi kaybediyordum.Başım dönüyor.Artık dayanamıyorum.

Bilincimi kaybetmek üzereydim.Beynime kan gitmiyordu.Buda kaslarımın boşalmasına sebep oldu ve kendimi yerde buldum..Yerde öylece uzanıyordum.Gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başladı.Fazla dayanamıyordum...

"Ben..benim adım...benim adım Benjamin"bu dediklerimi kendim bile alqılayamadan,bilincimi kaybetdim.