Yıllar sonra duymağım sesi duydum
Boşluk gibiydi
Duygular yerini boşluğa bırakabilir miydi
Kurduğun hayaller yok olabilir miydi
Zaman ne garip şey dedim kendi kendime
Unutmak ne garip şey
Yaşamak ne garip şey
Sonra döndüm
Kedimle konuştum
Konuşamayan kediyi dinliyorum
Fincanda kalan son kahveyi yudumluyorum
Kabul kafayı kırıyorum
