„I wiedział, że właśnie tak powinien postąpić. Bo tylko są tylko dwie wartości, o które warto walczyć - miłość i ojczyzna. On zamierzał zawalczyć o obie."
Niewinna historia skrytego romansu, pomiędzy synem szanowanego doktora, a młodym lekkoduchem...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
W 1944 roku rozpoczynają się jeszcze częstsze bombardowania Londynu. Louis spędza wtedy coraz więcej czasu w schronie pod szpitalem, zagubiony w swoich mrocznych przemyśleniach. Ósmy września jest tym dniem, w którym pierwsza Niemiecka rakieta V2 uderza w Londyn oraz w którym Louis Tomlinson zawiązuje z początku niezobowiązującą relację z Mary Durrant - koleżanką ze studiów, która pierwsza zaprosiła go na kawę.
Marry z początku wydaje się nadgorliwa i zbyt pochłonięta pracą, ale Louis szybko poznaje jej drugą stronę. To typ dziewczyny, która traktuje wszystko nadzwyczajnie poważnie, a zarazem nie obawia się kwitować naprawdę priorytetowych spraw naiwnym śmiechem. To ona wyciąga do Lou pomocną dłoń, sprawia, że ten znów otwiera się na świat i po tragedii, z którą skonfrontował się w Dunkierce potrafi nadal dojrzeć piękno.
- Ktoś tak wrażliwy nie wytrzyma tu zbyt długo - mawiają ludzie, gdy Mary zaczyna pracę w szpitalu. Tomlinson również obstawia, że krucha koleżanka złoży wypowiedzenie w ciągu pierwszego tygodnia. Mary jednak okazuje się zupełnym przeciwieństwem osoby, za którą uważał ją personel szpitala.
Jest świetnym chirurgiem i Louisowi niezwykle imponuje jej profesjonalizm. Początkowo ich rozmowy dotyczą pracy, medycyny, studiów, ale potem otwierają się na więcej tematów. Mary również straciła kogoś w czasie wojny - narzeczonego, który służył w Belgii. Po powrocie z frontu zmarł w skutek zakażenia, a ona nawet nie zdążyła go pożegnać. Gdy o tym opowiada ma łzy w oczach. Louis nie opowiada jej o Harry'm.
Trzeciego marca 1945 roku RAF omyłkowo bombarduje jedną z dzielnic holenderskiej Hagi, pozbawiając dachu nad głową trzydzieści tysięcy ludzi. Jest to również dzień, kiedy Louis pierwszy raz gości Mary w swoim londyńskim mieszkaniu. Piją wino i słuchają płyt winylowych, cały czas pozostając czujnymi, w razie ewentualnych bombardowań. Tego również dnia upojeni samotnością i alkoholem dzielą swój pierwszy pocałunek, który jest tak bardzo przepełniony tęsknotą za bliskością, że prawie nie czuć w nim sympatii. Louis chce zaproponować, by Mary została na noc, ale ostatecznie gryzie się w język i odprowadza dziewczynę na stację metra.
Szesnastego kwietnia, dokładnie w dniu, kiedy rozpoczyna się szturm na Berlin i praktycznie namacalna staje się wiadomość o końcu wojny, Louis Tomlinson decyduje się przedstawić Mary swojej rodzinie. W weekend zabiera dziewczynę do swojego rodzinnego miasteczka, gdzie zapoznaje wybrankę z ojcem oraz siostrami. Jego wybór spotyka się z aprobatą rodziny, wobec czego kilka tygodni później oświadcza się brunetce. Dokładnie dwa dni później w Berlinie zaczynają się walki uliczne partyzanckich oddziałów Hitlerjugend. Ginie wiele tysięcy młodych istnień. Niemcy chwieją się ku upadkowi.
W maju ogłoszona zostaje kapitulacja III Rzeszy. Radość przelewa się ulicami Londynu wraz ze łzami, którymi londyńczycy opłakują poległych. Louis Tomlinson i Mary Durrant planują ślub. Rodzina Mary jest zachwycona młodym lekarzem, choć z początku opisują go jako krótkowzrocznego gbura zamkniętego w sobie.
