daddies ♡ dotae [F]

🌹Chapter Fifteen🌹

"Ne yaptım dedin?" Taeyong şokla Johnny'ye bakıyordu.

"Sadece bir anda gelişen şeyler" rahatlatmak isterimişçesine konuştu.

"İki kere mi bir anda gelişti?" elini alnıma vurdu. "Salaksın Johnny Seo"

"Pek sayılmaz, fena çocuk değil" Taeyong sinirli bakışlarını Johnny'ye dikti.

"Sen benimle kafa buluyorsun galiba? Tamam Johnny, ne yaparsan yap amalğtfen bunu Soneul varken yapma. Ya bir şey duysaydı?"

"Sonuçta o bir çocuk, yalan uydurur geçerdim" Taeyong, arkadaşının bu umursamazlığı karşısında en sonunda susmayı tercih etmişti.

"Bildiğini oku Johnny, hiçbir şey demeyeceğim" oturduğu yerden kalktı.

"Nereye gidiyorsun?"

"Markete gidiyorum, almam gereken birkaç şey var, izinle" Johnny'nin yanından ayrıldı ve kapıdan çıkıp markete doğru yürümeye başladı.

Aslında markette bir işi yoktu, Johnny'den uzaklaşmak içindi. Biraz daha orada kalsaydı gerçekten kötü konuşabilirdi çünkü.

⛓️

Eve doğru yürümeye devam ederken etrafına bakındı, her şey gözüne çok güzel gelmeye başlamıştı aniden, nedensizce.
Ve bu neşesinin anında bitmesi de tek bir cümleyle olmuştu.

"Taeyong, bana bak" Taeyong kolunun tutulduğunu hissedince arkasına döndü. Doyoung'u gördüğü anda tüm sinirleri boşalmıştı.

"Neden bana dokunuyorsun?!" Taeyong, Doyoung'un elinş tutup savurttu.

"Bana niye bu kadar kızgınsın? Hata yaptığımı biliyorum, nedebçn bana şans tanımıyorsun? O güne kadar kötü müydüm senin için ha?" Doyoung'un gözleri doluyordu, fazlasıyla.

"Hoş bir şey değil. Bu durumu önce bana açıklaman gerekirdi. Bu yüzden seni affetmek istemiyorum. Ayrıca çocuğuma iznim olmadan dokundun ayrıca" Doyoung tekrar Taeyong'un kolunu tutmaya çalıştı fakat Taeyong geriye çekildi.

"Düzelteceğim,söz veriyorum. Hem o benim de kızım, zaten buraya kadar babasız geldi. En azından şimdi onunla olayım Taeyong, lütfen" bu sefer gözyaşları bağımsızlığını ilan etmiş ve Doyoung'un yanaklarından aşağıya doğru inmeye başlamıştı. Taeyong'un içindeki belirsiz nefret duygusu yavaş yavaş acıma duygusuna dönüyordu.

"Dediğin gibi zaten "babasız" büyüdü, neden sana ihtiyacı olsun ki?"

" Ona hep kendin bakamayacaksın ayrıca babasının yokluğunu büyüyünce daha çok hissedecek" kafasını sağa sola salladı. "Benden nefret ediyorsan bile Soneul için yap Taeyong"

Taeyong iç çekti "Pekala" Doyoung şaşkınlıkla Taeyong'a baktı, kabul etmesini beklemiyordu.
"Ama!" işaret parmağını Doyoung'a doğrulttu. "En küçük ters, şüpheli ya da aykırı hareketinde seni bir daha affetmeyecek şekilde bırakacağım"

"Teşekkür ederim Taeyong" zorla gülümsedi, ağladıktan sonra gülümsemek oldukça zordu "Gerçekten çok teşekkür ederim"

🌸🌸🌸
Selam ben acaba bu fici hala okuyan var mı diye kontrol etmek için bu bölümü yazdım, bu nedenle kısa açnaşwğeorldmsm

Bu arada çüş amına