Unconditional love

Chapter 12(Family Dinner)

Zoey's POV

Isang linggo ding nanatili sa Ospital Si Tito Enrique dahil sa atake nito sa puso.

Dahil din sa nangyari kay tito na postpone muna ang kasal dahil mahina pa din ito at kailangan pa nitong magpahinga ng ilang buwan pa.

kaya naman napagdesisyunan na din na sa sususnod na taon na lamang ituloy ang kasal namen ni Luis. at para din daw lalo pa kaming magkakilala lang dalawa ng lubusan. may anim na buwan pa ako para makilala ko sya ng lubusan.

Araw araw din akong dumadalaw sa kanya sa Ospital. Maging sa paglabas nito ay andon din ako.kahit hindi hilingin sakin ni Luis na samahan ko sya alam ko sa sarili ko na kelangan nya ako. Alam ko kasing hindi ito sanay na makitang mahina ang kanyang ama.

Lumipas ang ilang araw pero hindi nakalimot si Luis na tumawag at magtext sa akin. Maging ako ay ganun na din sa kanya. ayoko mang aminin pero naguumpisa na akong matuwa sa mga simpleng bagay ng ginagawa nya saakin. Hanggang sa makatanggap ako ng Text sa kanya isang gabe..

From Storm:
       Hi Babe. Dad and Mom requested to have dinner with you together with your Dad. it is okay with you?

Oo tama kayo ng nabasa BABE na talaga tawag nya sakin. minsan sinisita ko sya kapag tinatawag nya akong babe. pero kahit na anong sita ko sa kanya tinatawanan nya lang ako. at patuloy pa din sya sa pagtawag saakin sa ganuong paraan.

to Storm:
      i ask Dad first ok.when?

From Storm:
       this comming sunday babe.

to Storm:
      okay. ill let you know.

From Storm:
     Alam ko namang papayag yun kahit di mo pa sinasabe babe. alam mong boto sakin ang dad mo. :)

To Storm:
      Malamang po. Sila kaya ng dad mo nagkasundo sating dalawa kaya malamang boto yun sayo.:(

From Storm:
       Hala! babe bakit naman ang lungkot mo? di ka ba natutuwa na natagpuan nila ako para sayo?

To Storm:
       Ewan ko sayo.Ge na matutulog na ako.text nalang kita.

From Storm:
       uy ang babe ko umiiwas.ge na nga Good night sweet dreams babe.:)

Siriously !! babe talaga.

At ganun na nga ang nangyari. Nung sinabe ko kay dad na nagaya ng family dinner si Luis di na nagdalawang isip si dad ok na agad ang sagot nya sakin.

Hindi man lang nagpakipot. sige na nga pagbigyan ko na sila. baka sakaling makatulong din sakin.

Dumating na nga ang araw ng Linggo at ngayon nayun. Si dad kanina pa nya ako kinakatok kasi daw baka daw maghintay ng matagal yung kumpare nya, eh 6pm pa lang naman ng gabe ah.

"dad excited ka masyado.6pm palang, yaan mo silang maghintay don."

"ano ka ba naman anak. wag mo naman silang paghintayin ng matagal"

"dad 7pm po ang usapan.saka malapit lang po tayo sa veniew.

"kahit na anak.saka gusto ko din makita ang kumpare ko. ni hindi ko kasi sya nagawang dalawin nung naospital sya."

"dad naintindihan naman po nya na wala po kayo sa bansa nung inatake sya."saka andon naman po ako."

"kahit na ano. gusto ko pa ring humingi ng depensa sa hindi ko pagpunta.