Unconditional love

Chapter 11 (The Conflict)

Zoey's POV

Ilang linggo na din ang nakalipas simula nung naging magkalapit kami ni Louis. maayos naman ang naging pagsasama namin sa loob ng ilang na yun. palagi kaming magkasama,daby kumakain ng lucnh at dineer palage din nya akong sinusundo at hinahatid sa office.

Araw ngayon ng sabado wala naman akong pasok kaya naisipan kong dalawin ang lugar kung san ko inilalabas lahat ng saloobin ko. Ang Vistro. Dito ako palaging kumakanta nagpapalipas ng oras at kung ano pa.

Sa susunod na linggo na linggo na ang kasal namin ni Louis. alam ko sa sarili ko na hindi pa ako handa para sa kasal pero kailangan kong subukan.alam ko din naman na may mabuting puso ang taong yun. Sadyang hindi palang ako handang magmahal ulit. Pero susubukan para din naman sakin ang lahat ng ito. i need to move forward.

Andito na ako ngayon sa Vistro. masasabi kong malaki na talaga ang ipinagbago ng lugar na ito. Sinadya kong baguhin ang lugar na ito ng bumalik ako ng bansa. katulad ng dati dito pa din ako kumakanta. Simula ng binili ko ang lugar na ito ay ako na ang nagpapatakbo. Yun nga lang sinadya kong panatilihin ang katauhan ni Ela sa lugar na ito. kung pano nila nakilala ang isang Ela Cruz yun pa din ang humaharap sa kanila gabi gabi. wala din akong tinanggal o pinalitang mga tauhan dito.simula nuon hanggang ngayon yun pa din ito.wala ding nakakaalam na ako ang nakabili nito at pinabago ang lahat,

Hinihintay ko lang tawagin ako ng Emcee sa labas. Eto na kasi ang huling gabi ko na kakanta sa lugar na ito.napagpasyahan kong ituon muna ang buong atensyon ko sa kasal ko at mabigyan na din ang sarili ko ng sapat na oras para naman magkapahinga na din ako ng kaunti,masyadong matigas din ang ulo ko kahit alam kong pinagbabawal sa akin ang pagpapapgod ginagawa ko pa din.

"Good evening ladies and gentleman , i have an announcement to make, but first i want to welcome you here at Vistro"

Nariirinig ko pa ang announcement ng emcee namin dito sa Vistro. Si Greg isa yang lalaking napariwara at nagpakapusong babae.

"Ayoko ng patagalin pa ito at baka magalit na si Madame"

Ang baklang yun talaga.sya lang ang tanging nakakaalam kung sino talaga sa lugar na ito.isa din kasi sya sa mga taong una kong pinuntaha nung bumalik ako.

"Well as i was saying , here the Announcement."

Huminga muna ito ng malalim.kung sya kasi ang tatanungin ayaw nyang iwan ko ang Vistro . Kasi daw madame daw ang mga Costumers ngayon. medyo matagal din akong nawala kaya nung bumalik ako nagbalikan din ang mga parokyano namin.kaya naman natatakot syang humina ang kita ng Vistro dahil wala ako.

"Our Siger Ela is Failing her live last week, And this is her last night. alam kong marame sa inyo ang malulungkot but Ela dear needs this lieve."

Ang baklang iyon talaga.masyadong madaldal.gustong gusto nyang sa bawal lumalabas sa bibig nya naiiwan sya ng mga tanong sa taong kaharap nito.

"And to sing her last song for us shes sing her favotire songs."

"Ladies and Gentleman pls welcome Ms. Ela Cruz"

Ng marinig ko na ang pangalan ko sinimulan ko ng lumabas ng backstage. kinuha ang Gitara at nagsimula tipahin ito.

(Now playing 1251 by Krissy and Ericka)

Habang kinakanta ang kanta hindi ko maiwasang hindi maging emotional.masyadong maraming nangyari sa nakaraan na lubos kong pinagsisishan. kung pwede ko lang ibalik ang nakaraan hihilingin ko sa Diyos na hindi ko sya nakilala ng gabing yun. Gabing nagpabago ng buhay ko hanngang ngayon.

Ilang saglit pa narinig ko nalang na nagpapalakpakan na ang mga tao. Mamimiss ko ang mga palakpak nila. Ito lang ang naging buhay ko simula ng nawala sya.simula ng iniwan nya ako. Dito ako kumukuha ng lakas ng loob para magpatuloy s buhay na meron ako ngayon.