*Kriiiiiinggg Kriiiiiiiingggg Kriiiiiiinnnngggggg*
“Lola! 5 minutes pa” bumalik ulit ako sa pagkakatulog ko. “Lola! Saglit nalang Promise”.
Haysssst! Ang ingay ni Lola talaga kahit kailan “SAGLIT LANG SABI KO FIVE MINUTES!!”
OOPPPPPSSS!! 0____________0 Nasigawan ko si Lola, papagalitan na ako n'yan.
'Gumising ka na kasi, atsaka di mo naman Lola yan ee. Hello! Wala ka na sa bahay ng Lola niyo'
bigla akong napatayo “Oo nga pala! Bago na bahay namin kaya hindi ako magigising ni Lola”
papikit na sana ako para mtulog ulit kaso O______O sino yung maingay?!
Pinakinggan ko kung saan nanggagaling yung tunog sa bahay namin kaya nag-ala spy ako. Nang makita ko ay Telepono lang pala.
[Me: Hello?]
[Unknown: Hi! Is this Mendoza Residence?]
[Me: Opo]
[Unknown: Is Mrs. Mendoza there? Gusto ko siyang makausap]
[Me: Oh! Wait!]
Agad akong tumakbo sa taas para tignan kung nandoon ba si Mama pero wala. Tumingin rin ako sa sala, banyo at sa kusina pero may nakita akong dilaw na papel sa ref.
[Me: Im sorry! Pero si Mama, pumunta po siya sa grocery store]
[Unknown: Ah Sige! Tatawag nalang ako mamaya]
[Me: Ah Sige Po!]
Agad kong binaba ang telepono pero bago pa ako makaalis ay may naalala ako. “Gosh! Di ko nahingi yung pangalan niya”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
“Kathryn! Anak! Gising ka na ba? Eto paborito mo anak oh!” sigaw ni Mama pamula sa baba.
Pagkatapos ko kasing maalala na hindi ko natanong yung name ng kausap ko kanina ay umakyat agad ako ng kwarto para matulog ulit kaso ilang minuto lang rin ay dumating si Mama. Papagalitan kasi ako nun ayaw niyang nakikipag-usap ako sa telepono ng wala siyang pahintulot or kung hindi namin kilala.
“Anak! Bahala ka, may uwi pa naman akong Fries sayo”
“FRIES?!”
Agad akong bumaba, wala pa nga atang 1 segundo at nakababa na ako.
“Sabi na nga ba't gising ka na ee! Joke lang yun, wala akong uwing FRIES!”
Bigla tuloy akong naging matamlay ng sabihin niyang walang Fries –.--
“Pero may uwi akong French Fries!!” bigla niyang nilabas ang isang balot na French Fries sa likod niya. “Ikaw ba! Matitiis ba kita? Syempre hindi kasi Mahal na Mahal kita ee! LoveYOu AnaK!!”
“LoveYou Too Mama and Papa!”
“Papa??” gulat at di makapaniwalang sabi ni Mama.
“Opo! Love ko si Papa. Bakit? Di mo na po ba siya Love? Kasi ako di matatapos ang Love ko sa inyong dalawa. Diba sabi po nila walang forever, para sa akin kayo ang FOREVER” agad kong niyakap si Mama.
*Kriiiiiinggg Kriiiiiiiingggggggg Kriiiiiiinnnngggggg
“Saglit lang anak! Sasagutin ko lang yung tawag”
[Mama: Hello]
[Mama: Huh?!]
[Mama: Wala naman siyang sinasabi sa akin] sabay tingin sa akin
[Mama: Ah sige! Tutal maluwag naman rito sa bahay at kasya pa kayo ng anak mo!] bumalik yung tingin niya sa telepono...
[Mama: Ah Sige! Bukas ng umaga na kayo lumipat at baka matraffic pa kayo sa tanghali]
[Mama: Sige! Sige!]
“Sino yun Mama?” kunwaring di ko alam na tanong.
“May tumawag pala pero di mo sinabi”sabi niya at nilagay ang mga biniling pagkain sa ref.
“Kaibigan ko iyon! Kailangan nila ng bahay ng anak niya pansamantala kasi wala raw silang makitang bahay na mura at pasok sa budget nila”
“So, aalis kayo bukas para humanap ng bahay Mama??” nagtatakang tanong ko.
“Hindi! Dito muna sila sa bahay natin, pansamantala”.
0______________0
(A/N: Hello Guys! Leave Comments Please!) ^___________^
BINABASA MO ANG
i HATE him
JugendliteraturMaganda, mabait, medyo masungit, ManHater, matalino at mapagmahal iyan ang tawag nila kay Kathryn Mendoza. She doesn't like Boys or in short MANHATER siya. When her Papa died nagkagulo-gulo ang buhay nila dahil kinuha ng Lola nila (side ng Papa niya...
