-21-

61 0 2
                                    

Thomas P.O.V.

Ik zit op de bank. Justin is ergens boven. Rutger loopt naar me toe. "Hoe gaat het?" vraagt hij. "Ik weet het niet." antwoord ik. "Hoe ben je hier gekomen?" Ik blijf even stil.
Moet ik het vertellen? Ik weet nog niet eens goed wie hij is!
"Ik lag in het ziekenhuis was het laatste dat ik me kon herinneren... De zuster zei dat ik een hersenschudding had gehad... toen kwam ik Justin tegen en hij zei dat ik hier zou kunnen blijven..."
Ik zie Rutger nadenken. Dan kijkt hij me ineens aan. Hij ziet eruit alsof hij iets wilt zeggen.
Ik wil mijn telefoon pakken om te kijken hoe laat het is, maar hij ligt ineens niet meer naast me zoals net. "Waar is mijn telefoon?" zeg ik. Rutger kijkt om zich heen. Hij pakt mijn telefoon en geeft hem aan me. Even raken onze vingers elkaar aan. Rutger en ik kijken elkaar aan en de tijd lijkt stil te staan.
Ik verbreek de staring door op mijn telefoon te kijken. Het is al 11 uur 's avonds! Ik besluit om te gaan slapen.

Don't Forget About Me (Rutmas Fanfiction) VOLTOOIDWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu