Thomas P.O.V.
Ik veeg mijn tranen weg. Ineens krijg ik een schok in mijn achterhoofd waardoor ik even buiten bewust zijn ben. Als ik wakker word probeer ik rechtop te zitten. Ineens flitsen al mijn herinneringen van voor de hersenschudding voorbij.
Ik kijk naar Rutger en Justin. "Thomas gaat het wel goed met-" wil Rutger zeggen maar ik onderbreek hem. "Ik weet het weer... ik ben Thomas van Grinsven... ik heb een huis in Nederland en woon samen met Rutger en onze hond Paco en ik was hier gekomen voor een TV programma..."
Rutger en Justin staren me met open mond aan.
"...toch?"
Rutger's ogen vullen zich met tranen en hij geeft me een knuffel. "Ik was zo bang dat ik je voor altijd kwijt zou zijn!" fluistert hij. Ik word hier zo emotioneel door dat ik ook mee begin te huilen. "We gaan naar huis." zeg ik uiteindelijk.
Justin raakt in paniek. "Thomas, dit kan je me toch niet aandoen? Ik dacht dat we van elkaar hielden!"
Ik kijk Rutger aan. Dan kijk ik terug naar Justin. "Justin, het spijt me.. ik had al het gevoel dat ik iets miste, en dat was de liefde, maar ik heb hem teruggevonden..."
____________________
Ja, dit is alweer bijna het laatste deel van dit verhaal...
Hierna komt nog een laatste deel, maar ik wil jullie alvast heel erg bedanken voor de reacties op mijn verhaal! Maar ook de hoeveelheid lezers vind ik niet normaal: 300! Misschien is het ook best weinig, maar ik vind het heel veel :D
JE LEEST
Don't Forget About Me (Rutmas Fanfiction) VOLTOOID
Hayran KurguThomas is uitgenodigd door een TV-programma om naar Amerika te gaan. Als zijn vliegtuig neerstort, beland Thomas in het ziekenhuis. Hij weet niets meer, zijn naam, dat hij met Rutger heeft, waar hij woont... Hij ontmoet een jongen, Justin, hij is Ne...
