1

40 5 1
                                    

Ik hoorde mijn moeder haar keel schrapen. Plots was ik terug in de reëele wereld, ik draaide me om naar men moeder die aan de bestuurders kant van de auto zat en zij keek naar mij wachtend op mijn antwoord.

"Wat zei je ook al weer?" Vroeg ik, aangezien ik niet had geluisterd naar wat ze de laatste minuten had gezegd.

"Heb je alles mee? Je kleren? Je boeken?" Vroeg ze dan.

Ik zuchtte, "Ja mams maak je maar geen zorgen."

Dit was mijn eerste jaar op internaat. Ik werdt weggestuurd van mijn vorige school en mijn ouders wisten niet wat met mij te doen, dus hadden ze uiteindelijk besloten om mij op internaat te zetten. Zo hadden ze me op zijn minst niet meer tijdens de week.

Ik gaf mijn moeder een kus en ging naar buiten. Ik pakte mijn zak met me mee. Eenmaal buiten nam ik een diepe adem tuig van frisse lucht. Ik hoorde mijn moeder wegrijden door de steentjes die tegen elkaar weerden geduwd onder de druk van de autobanden. Ik zag een bord waar dat een kaart van de hele school hing en ging kijken waar ik naartoe moest gaan. Er waren vier gebouwen. Een daarvan was het slaapgebouw waar ik voor de komende week zou moeten gaan slapen, ik dacht dat het wel een goed idee zou zijn als ik daar eerst mijn zakken ging gaan neerleggen. Eenmaal daar was er een man die alle internaten ontving en hun kamer liet zien. Mijn kamer was op het gelijkvloers en was redelijk groot dus ik was redelijk tevreden met mijn kamer. Eenmaal dat de man alles had uitgelegd, waar dat de douches waren, de wc's, de pc's, enz, ging ik terug in mijn kamer, gooide ik mijn zak op mijn bureau en plofte in mijn bed.

Ik staarde naar het plafond en viel een beetje later in slaap.

AbnormaalWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu