အပိုင္း ( ၂ )
Blue moon restaurant ......
သာယာတဲ့သီခ်င္းဆိုသံေၾကာင့္ လူအခ်ိဳ႕မိန္းေမာတိတ္
ဆိတ္လ်က္႐ွိေနသည္ ။သီခ်င္းဆိုသံအဆံုးမွာေတာ့ က်ယ္
ေလာင္ေသာလက္ခုပ္သံမ်ားေပၚထြက္လာၿပီး ေထာပနာျပဳၾက
ေလေတာ့သည္ ။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္....."
ခ်ိဳသာတဲ့ႏႈတ္ဆက္စကားသံႏွင့္အတူ စင္ေပၚမွဆင္းလာ
ေသာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ။အနက္ေရာင္ဂ်င္းေဘာင္းဘီ
ကို အနက္ေရာင္shirt နဲ႔တြဲဝတ္ထားေသာေကာင္ေလးရဲ႕ပံုစံ
က ျမင္သူတိုင္းလည္ျပန္ေငးရေအာင္သန္႔ျပန္႔ေခ်ာေမာလ်က္႐ွိ
သည္ ။
"ပင္ပန္းေနၿပီလား မုန္းရိပ္...."
"မပင္ပန္းပါဘူး ကိုထက္ရဲ႕ ဟို ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ေျပာထားတာ..."
"ေအာ္ အိမ္ေစာျပန္ဖို႔လား အင္း ငါ မမႏြယ္ဒါလီကိုေျပာထား
ေပးၿပီးၿပီ သူက...."
"ေမာင္ေလး ခခ...."
ကိုထက္ႏိုင္ရဲ႕စကားမဆံုးခင္ မုန္းရိပ္ရဲ႕ေက်ာေနာက္
ဖက္မွ ထြက္ေပၚလာေသာခြၽဲအီအီမိန္းမအသံေၾကာင့္ မုန္းရိပ္
လူပင္တုန္သြားရေလသည္ ။
"မ မမ ႏြယ္ဒါလီ...."
"ေမာင္ေလးေတာင္ သီခ်င္းဆိုလို႔ၿပီးၿပီလား ဟြန္း မမ လာတာ
ေနာက္က်သြားတာပဲ ေမာင္ေလးဆီလာခံနီး အေရးႀကီးကိစၥေပၚ
လာတာနဲ႔ ေမာင္ေလးရဲ႕သီခ်င္းကိုနားမေထာင္ရေတာ့ဘူး...."
အနီေရာင္ရဲရဲကိုဆိုးထားေသာႏႈတ္ခမ္းထူထူကို တေထာ္
ေထာ္လုပ္ကာ အသံကိုညဳတုတုလုပ္ေျပာေနေသာ ႏြယ္ဒါလီ
ဆိုတဲ့မိန္းမေၾကာင့္ မုန္းရိပ္ ၾကက္သီးေတာင္ထသြားရသည္ ။
ဆိုးဝါးလိုက္တာေနာ္.....ေမ်ာက္ဖင္နီရဲ႕ဖင္ကိုသြားၾကည့္
တာကမွ ေတာ္ကာက်အုန္းမယ္....
မုန္းရိပ္ စိတ္ထဲေတြးေနတုန္း လက္ေမာင္းကိုပြတ္သီး
ပြတ္သပ္လုပ္လာေသာ ထိုမိန္းမေၾကာင့္ မုန္းရိပ္ လန္႔ကာအျမန္
႐ုန္းလိုက္မိေတာ့သည္ ။
"ဟို မမ ကြၽန္ေတာ္ ဒီေန႔အိမ္ကိုေစာျပန္မယ္ေနာ္...."
"အင္း ရပါတယ္ မမရဲ႕ဆိုင္ကို ေရာင္းအားေကာင္းေအာင္လုပ္
ေပးေနတဲ့ အဖိုးတန္ေလးကို ဒီေလာက္ေတာ့လုပ္ေပးရမွာေပါ့.."
VOUS LISEZ
ဧဒင္ၿမိဳ႕က အခ်စ္ဥယ်ာဥ္ ( ဧဒင်မြို့က အချစ်ဥယျာဉ် )
Roman d'amourအခ်စ္က သိပ္နားလည္ရခက္တဲ့အရာဆိုေပမဲ့ အခ်စ္နဲ႔ေတာ့ ဘယ္သူမွကင္းကင္းမေနႏိုင္ၾကဘူးေလ အချစ်က သိပ်နားလည်ရခက်တဲ့အရာဆိုပေမဲ့ အချစ်နဲ့တော့ ဘယ်သူမှကင်းကင်းမနေနိုင်ကြဘူးလေ Own creation Both zawgyi & unicode
